Kimi ise “Amerika tavukları ne kadardır?”gibi bilgiler ile meşgul olurlar.

Risale-i Nur ile ilgili insanlar ise, hayat biçimlerini ona göre tanzim ederler. Bu hayat biçimi, külliyatı şahsî olarak okuma veya ders mekânlarında mütalaa ile elde edilir. Bilhassa yaz aylarında, piknik toplantılarında dostları ve arkadaşları ile beraber olmayı en büyük nimet olarak kabul ederler.

Bu yaz aylarında, Samsun bölge okumalarında, Ankara Ayaş Yeni Asya dinlenme tesislerinde, Çorum Kargı yaylasının elli yıla yakındır devam eden pikniğinde, Bolu Yeniçağa ilçesi bölge pikniğinde, sevdiğimiz ve saydığımız kardeşlerimiz ile beraber olduk. 

Her şeyin ekonomi ve sosyal hayattaki meseleler ile konuşulduğu bu zamanda, lillah için bir araya gelmek, akd-i uhuvvet etmek anlamına gelen bu buluşmalar en önemli meşgalelerimizden olsa gerek. 

Birkaç insan, birkaç nefes bir araya gelip, Nur derslerinin ders ve müzakeresi, yer yüzünün bir zineti ve medar-ı şerefi olduğunu Bediüzzaman hazretleri beyan etmektedir. Nurların okunması ve okutturulması, Anadolu insanının adeta manevi sigortasıdır. Bir noktada belaların def’ine ve Rahmetin celbine bir vesile olduğunu, Risalelerdeki satırlardan öğreniyoruz.

Yaz aylarının sıkıcı ve sıkıntılı halleri, bu hallerimize mani olmaması gerekir. Çünkü, o dersleri dinleyenler, sadece insanlar değildir. “Cenab-ı Hakkın çok zişuur mahlukları vardır ki, hakaik-i imaniyenin istimaından (okunmasından) çok zevk alırlar” ifadesi ile, derslerin önemine dikkat çekilir.

Bu ülkenin ve âlem-i İslam’ın, âlem-i insaniyetin muhtaç olduğu bu Risaleler, gün gelecek, ülkemizin büyük bir şerefi ve mazhariyeti olarak görülecektir. Bu noktada Nur talebelerine önemli mesuliyetler yüklenmektedir. Üstadımızın, Hicaz'da da olsam, buraya gelmek gerekirdi tavrının manasını iyi anlamak gerekiyor.

Hangi görüşte olursanız olun, Nurlardan istifade etmeye çalışınız.