Hangi hâl ve şart ve nerede ve kaç âyet olursa olsun; Kur’ân okumak bid’at değildir.
Peygamber Efendimiz (asm) kendisi Müsebbihat denilen başları tesbih kelimeleri ile başlayan İsra, Hadid, Haşir, Saf, Cuma, Teğabün ve Alâ Sûrelerini yatmadan önce okur ve buyururdu ki: “Bunlardan bir âyet vardır ki, bin âyetten hayırlıdır.” 1
Bir diğer rivayette Peygamber Efendimiz (asm) ümmetine karşı şefkatinden olsa gerek, sabah ve akşam olmak üzere, ama hepsini değil, Haşir Sûresinden son üç âyeti okumayı ümmetine tavsiye etmiş ve buyurmuştur ki: “Her kim sabah olduğu zaman üç kere ‘Euzü billahi’s-semî’il-alîmi mineşşeytanirracim’ der ve Haşir Sûresinin sonundan üç âyet okursa, Allah ona yetmiş bin melek görevlendirir. Bu melekler akşam oluncaya kadar ona duâ ve istiğfar ederler. O gün ölürse şehit olarak ölür. Akşam olduğunda aynı âyetleri okuyan da aynı derecelere ulaşır.” 2  
Peygamber Efendimiz (asm) bir diğer hadiste de gece ve gündüz aynı sûrenin son âyetlerinin okunmasını rahmetle müjdeliyor ve şöyle buyuruyor: “Gece ve gündüz Haşir Sûresinin son âyetlerini okuyan kimse o gün veya o gece ölürse Cennet kendisine vacip olur.” 3  
Bediüzzaman Hazretleri bu ve bunlara benzer hadislerle müjdelenen rahmete talip olmak için, sabah ve akşam namazının tesbihatlarına Haşir Sûresi’nin son beş âyetini koymuştur.
Yukarıdaki üç rivayeti bir arada düşündüğümüzde anlaşılır ki, bu uygulama sünnettir.
Bunda bid’at değil; rahmet aramak daha doğru olur.

VİTİR NAMAZI ÜZERİNE
Kıbrıs’tan Furkan Akçağ: “Şafiîlere göre vitir namazı nasıl kılınır? Kaza namazları varsa yine de vitir kılınır mı?”
Şafiîilere göre vitr namazı sünnet-i müekkededir. En azı 1 rek’ât; kemâl derecesi 3 rek’ât; en çoğu 11 rek’âttir. İki rek’âtte bir selâm verilerek kılınır. Bu durumda son rek’ât tek kılınır. Vitri, ilk teşehhütte selâm vermeyip tek selâmla kılmak da caizdir. Vitir namazının vakti, yatsı namazından sonra fecr-i sadığın doğuşuna kadar olan süredir. Ramazan ayının son on beş günü geldiğinde son rek’âtte rükûdan doğrulunca kunut duâları okunur. 
Şafiî Mezhebi namazı kazaya bırakmayı özürlü ve özürsüz olmak üzere iki ayrı grupta incelemiştir. Namazını özürsüz olarak kazaya bırakmış olanların, namazlarını bir an önce kaza etmeleri gerekir. Sünnet namaz kılma süresi kadar bile kazanın geciktirilmesine fetva verilmemiştir.
Şafiî Mezhebinde vitir namazı vacip olmamakla beraber, güçlü bir sünnettir. Özürsüz kazası çok olanların, kazalarını bir an önce bitirme gayreti ile, sünnet namazlar yerine kaza namazı kılabileceklerine fetva verilmiştir.
Ancak, kazası çok olmayanların vitir namazını ve sünnet-i müekkede namazları terk etmemeleri-–kaza ile birlikte kılmaları—, mezhep imamlarının ekserisine göre daha evlâdır. 

KÖTÜLÜKTEN SAKINDIRIRKEN
Burcu Hanım: “Bir gün arkadaşıma ait olan bir içki şişesini, ondan habersiz alıp attım. Arkadaşım buna çok üzüldü ve hakkını helâl etmeyeceğini söyledi. Özür diledim. Bundan sonra nasıl davranmalıyım? Hakkını helâl etmesini tekrar istemeli miyim? Eğer helâl etmezse ahirette hesaplaşmak zor olur mu? Ne yapmalıyım?”
İçki haramdır. Başkasına ait bir malı imha etmek de haramdır.
İnsanlarla düzgün iletişim kurmak Allah’ın emridir.
Allah’ın emrini güzel tebliğ etmek de Allah’ın emridir. Sizin, arkadaşınızı içki belâsından kurtarmak istemeniz güzel bir ameldir.
Fakat tavrınız da güzel olmalıydı!
Böyle tebliğ yapan taraf olduğumuz durumlarda, aksülamel yapacak ve itecek tavırlardan uzak durmamızda ve tebliğimizi güzel cümlelerle ve güzel davranışlarla yapmamızda ve sabırlı olmamızda fayda vardır.
Bu durumda ahiret hesabı doğmayacağı gibi, muhatabımızın günahtan kurtulması halinde inşallah biz de sevap kazanırız. Muhatabımız günahtan kurtulmadığında ise, güzel cümlelerle sakındırmamız devam ederken, sabırdan ayrılmamayı ve fevri olmamayı vazife ahlâkı biliriz.
Duâya da devam ederiz.
Bu durumda o kurtulmazsa bile, biz kötülükten sakındırma vazifemizi yapmış olduğumuzdan, Allah katında inşallah mesul olmayız.

Dipnotlar:
1- Tirmizi, Kur’ân’ın Faziletleri, 3088. 2- Tirmizi, Kur’ân’ın Faziletleri, 3089; Taç, Haşir Sûresinin Fazileti, 62. 3- Camiü’s-Sağir, 4/1593.