Birçok kişi çok okursan yazarsın diye düşünür… Bu fikir bir yere kadar doğru olabilir. Fakat her çok okuyanın iyi yazamadığını da unutmamalıyız. Okumak önemli, farklı bilgiler edinmek için elbette okumalıyız. Ama, hastalıkla ilgili bir sahne yazacaksak tıp kitaplarını okumaya başlarsak bu çıkmaz sokaktır. Veya bir mühendisin karşılaştığı bir durumu anlatabilmek için mühendislik kitaplarının içine gömülmek…

Bu gibi durumlarda o meslekten danışmanlar bulmak gerekiyor. Henüz çekilmeyen bir senaryoda, yeni doğan çocuğun çok acil ameliyat olması gereken, para bulamadığı için sıkıntı yaşayan bir aileyi yazmıştım. Hastalık ne olurdu onu hiç bilmiyordum. Tıp Fakültesinde okuyan bir tanıdığımı aradım olayı anlattım. “Büyük Arterlerin Transpozisyonu” diye bir durumdan bahsetti. Kalbimizden çıkan iki ana damarın yanlış yerlerde olmasına bağlı, doğuştan bir kalp rahatsızlığıymış. Bu rahatsızlığa sahip bebeklerin kan oksijen seviyeleri etkilendiği için çok acil ameliyat olmaları gerekiyormuş…

Bir başka senaryoda inşaat mühendisi inşaatta çalışırken bazı durumlardan rahatsız oluyor ve işveren ile ters düşüyor. Senaryoda olması gereken çatışma sahnelerinden birisi... İki inşaat mühendisi ile uzun uzadıya sohbet etmiştim. Etriye demirlerinden bahsettiler…

Yazdığımız bazı durumları da işin uzmanına sormamızda fayda var. Yeşilçam filmlerinde imam rolü verilenlerin çok kötü oynadıklarını maalesef görüyoruz. Namaz kılmayı bilmeyen bir oyuncu, bari gidip bir camide gözlem yapsa, orada imamın müezzinin nasıl namaz kıldığını incelese, onu bile yapmamışlar. Fakat bir papazı daha iyi oynuyorlar. Çünkü kiliseye gidip onu incelemişler. Dolayısıyla senaristlerin bir kısmı da İslâm dininden habersiz oldukları için yanlış sahneler yazmaktan sakınmıyorlar.

Tabiî her sahne için de senarist, danışmanlara sormamalı. Çok farklı kitaplar okuyarak genel kültürünü ilerletmeli. Özellikle psikoloji ile ilgili kitaplar da okumalı. İnsan psikolojisi, durum psikolojisi, duruş, tavır, konuşma, vs. psikolojisi… Komedi yazmak isteyenler için bu saha çok verimlidir diyebilirim. 

Meselâ şöyle bir sahne; iki kişi konuşuyor diğeri hakaret etmeye başlıyor. Hakaret eden aslında karşı tarafın haklı olduğunu anlıyor ve haksız olduğunun üstünü örtebilmek için yapıyor bu eylemini...