Her devletin tarihinde özel günler vardır. O günlerde sair zamanlarda olmayan faaliyetlerle kutlanır. Meselâ, Osmanlı Devleti’nde her padişah tahta geçtiğinde “cülûs-i hümayun” adı verilen bahşişi askerlere dağıtılırdı. Ayrıca, bütün raiyeti kapsayacak şekilde bir takım ihsanların yapıldığı özel günler veya bayramlar hemen her millette vardır. İşte o günler diğer günlere benzememektedir. Zira o günlerde her zaman ki kurallar değil hususî kanunlar ve ihsanlar devlet başkanı tarafından verilmektedir.

Madem tek bir devletin özel günleri ve hususî ihsanları tarih boyunca olmuş ve olmaya devam ediyor. On sekiz bin âlemin sultanı Rabbimizin elbette beşerle kıyaslanmayacak günleri ve ihsanları olacaktır. Bu günler Ramazan ayının her günüdür. Her Ramazan mü’minler için bir bayramdır. O günlerdeki ihsanat sair günlerle kıyaslanmayacak ölçüde fazladır. Bu hal Rabbimizin saltanatının, rahmaniyetinin, rahimiyetinin ve keriminin azametine işarettir.

Öyle bir ihsana malik oluruz ki, seksen senelik ömrü bir gecede kazanma imkânımız olur. Şu fâni dünyada hayat geçiren bizler kısacık ömrümüzde yüzlerce yıllık ibadet etmiş gibi sevap kazanma ihsanına mazhar oluruz. Zahiren on Kadir Gecesi’ni ihya etsek bile en az sekiz yüz yılı ihya etmiş gibi semere kazanmamız biz âciz kullara ne denli büyük ihsan olduğu bilinen bir gerçektir.

Üstad Hazretleri’nin “Elbette o Ramazan, mahsus bir bayram-ı İlâhî ve bir meşher-i Rabbânî ve bir meclis-i ruhânî hükmüne geçmek, mukteza-i hikmettir. Madem Ramazan o bayramdır; elbette bir derece süflî ve hayvanî meşagilden insanları çekmek için, oruca emredilecek.”(Mektubat, s. 475) ifadesi bu kutsî bayrama lâyık olabilmek için orucun zarurî olduğuna dikkat çekmektedir. Elbetteki bu özel günlerin gerektirdiği ibadeti yapabilen yani kurallara uyanlar bu ihsandan ziyadesiyle nasiplenecektir. Âdetullah bunu gerektirir. 

Rabbim cümlemizi ihsana lâyık kullarından eylesin inşallah!