Kamuoyundan iletilen bütün itirazlara rağmen “iktidar cephesi”nin inadına geçirdiği, milyonlarca vatandaşın irâdesine bariyerler koyarak “temsilde adâleti” yok eden yeni “seçim yasası” tartışmaları sürüyor.
Öncelikle il ve ilçe seçim kurullarında görev alacak hâkimlerin kıdem esası yerine ad çekme usulüyle yenilenip üç ay içinde yürürlüğe sokulması ve yürütmenin başındaki “partili Cumhurbaşkanı”nın “seçim yasakları”ndan muaf tutulmasıyla devlet imkân ve araçlarını kullanmasının “yasallaştırılması”, AKP-MHP’nin oldubittiye getirdiği “yasa”yı muallel hale getiriyor.
Bu açıdan ana muhalefetin, (AYM’den yürürlüğünü durdurup iptalini talep ettiği “yasa”nın Anayasanın on iki maddesine aykırılığını tek tek tesbiti büyük önem taşıyor.
İKTİDARIN GÜDÜMÜNE SOKULUYOR
Zira söz konusu “değişiklikler”, evvela Anayasanın 2. ve 5. maddelerindeki “insan haklarına saygıyı” esas alan “demokratik ilkeler”e uyma ve 5. maddesindeki “devletin temel amaç ve görevleri”nin başında gelen “kişinin temel hak ve hürriyetlerini, hukuk devleti ve adalet ilkeleriyle bağdaşmayacak surette sınırlayan siyasal, ekonomik ve sosyal engelleri kaldırma” yükümlülüğü ihlal ediliyor.
11. maddedeki kanunların,“yasama, yürütme ve yargı organlarını, idare ile kişileri bağlayan temel hukuk kuralları”nı esas alan “Anayasa hükümleri”ne aykırı olamayacağı” hükmü çiğneniyor.
13. ve 14. maddelerdeki “temel hak ve hürriyetlerin özlerine dokunulmaksızın kanunla yapılacak sınırlamaların Anayasanın sözüne ve ruhuna, demokratik toplum düzenine, ölçülük ilkelerine aykırı olamayacağı” kriteri hiçe sayılıyor.
17. maddedeki “kişinin hak ve ödevlerinin dokunulmazlığı” ile 36. ve 37. maddelerindeki “âdil yargılanma hakkı” ile “doğrudan yargı yetkisine sahip olağanüstü mercilerin kurulamayacağı” kuralları by pass ediliyor.
“Vatandaşların seçme, seçilme ve oy haklarını kullanmaları”nı şart kılan 67. ile 68. maddelerdeki “siyasi partilere ilişkin kanun, tüzük ve programların insan haklarına, eşitlik ve hukuk devleti ilkelerine aykırı olamayacağı”, “sınıf ve zümre veya herhangi bir diktatörlüğü savunmayı ve yerleştirmeyi amaçlayamayacağı” kaydı yok sayılıyor.
Ve bunlara ek olarak, 79. maddedeki “seçimler, yargı organlarının genel yönetim ve denetimi altında yapılır” hükmüyle “seçimin düzen içinde yönetimi ve dürüstlüğü ile ilgili bütün işlemleri yapma ve yaptırma, seçim süresince ve seçimden sonra seçim konularıyla ilgili bütün yolsuzlukları, şikâyet ve itirazları inceleme ve kesin karara bağlama görevi”nin verildiği bir yüksek yargı organı olan Yüksek Seçim Kurulu tamamıyla siyasi iktidarın güdümüne sokuluyor.
AYM’YE GİTMEYE GARİP TEPKİ…
En çarpıcısı da “yasa”nın, “mahkemelerin bağımsızlığı”yla “hâkim teminatı”na dair Anayasanın 138. maddesindeki “Hâkimler, görevlerinde bağımsızdırlar; Anayasaya, kanuna ve hukuka uygun olarak vicdanı kanaatlerine göre hüküm verirler. Hiçbir organ, makam, merci veya kişi, yargı yetkisinin kullanılmasında mahkemelere ve hâkimlere emir ve tâlimat veremez; genelge gönderemez; tavsiye ve telkinde bulunamaz” hükümlerini tanımayıp seçim güvenliğini berhava etmesi.
Hukuksuzluk ve Anayasa aykırılık o denli ki, AYM’nin Anayasa ve hukuka göre vereceği iptal kararından korkan iktidar mahfilleri iptal başvurusuna garip tepkiler veriyorlar.
Türk vatandaşlarının Türkiye’de, Türkiye devletinden / hükûmetinden aldıkları milyarlarca dolarlık/döviz garantili ihalelerde Londra’daki İngiliz mahkemelerinin hakemliğine gidilmesini “normal” gören “yandaş havuz medyası, “kanunların Anayasaya uygunluğunu denetleyen” AYM’ye gidilmesini serişte ederek âdeta bir “suç” sayıp diline doluyor.
Bu açıdan, AYM’nin demokratik hukuk devletinin temel ilkelerine aykırı muallel “yasa”nın iptali, “Türkiye’nin demokratik devlet olup olmadığının bir başka göstergesi” olarak yorumlanıyor…
AYM, bu “gösterge”nin sınavında…