Ekonomik kriz, doğrudan ya da dolaylı olarak sıhhatimizi de etkilemiş oluyor.
Seyahat etmek, eş, dost ve akrabaları ziyaret İslamın da tavsiyesi değil mi? “Seyahat edin, sıhhat bulun” Hadis-i Şerifini hutbelerden ve vaaz kürsülerinden onlarca defa dinleyip tasdik etmedik mi?
Metropoll’ün “2022 Yurt İçi Turizm Beklentileri” araştırmasına göre, yüzde 10’luk bir kesim memleket ziyareti planı yaptığını aktarırken, tatil beldesine gidebileceğini açıklayanların oranı yüzde 12.8’de kalmış. Seyahat için yurt dışında çıkabileceğini söyleyenlerin oranı ise yüzde 1.6 olmuş.
Haklı olarak, “Kriz var. Şimdi tatil zamanı mı?” diyenler olacaktır. Elbette kriz anlarında masrafları kısmak ve daha da iktisatlı olarak yaşamak icap eder. Fakat ‘sıla-i rahim’ denilen akraba ziyaretlerinin dahi ekonomik kriz sebebiyle yapılamaz hale gelmesi başlı başına başka bir krizdir.
Şimdiye kadar, iktidarın yanlış işlerini dahi alkışlayan bazı gazeteciler otobüs ya da uçak bilet fiyatlarına nihayet tepki göstermeye başlamışlar. Büyük şehirlerde yaşayanların çoğu, çok arzu etmelerine rağmen bayramlarda dahi memleketlerine gidemez duruma geldi. Hem özel araçlarla hem de toplu taşıma araçlarıyla seyahat edebilmek tam anlamıyla ‘zenginlere mahsus’ hale geldi. İki çocuklu bir ailenin mesela İstanbul’dan Artvin’e tatil ya da ziyaret için gitmesi ve dönmesi en iyi ihtimalle 10 bin lira tutabilir. İş sahibi olmayan ve maaşla geçinen birinin bu parayı gözden çıkarması kolay değil.
Yapılan araştırmalara göre yüksek enflasyonun getirdiği hayat pahalılığı sebebiyle her 100 kişiden 70’i bu yıl tatil planı yapmadığını söylemiş. Tatil planı yapan yüzde 30’luk kesimin de hangi zorluklarla bunu yapabileceğini tahmin etmek halde zor değil.
Tatil ve seyahat zorunlu ihtiyaç olarak görülmeyebilir. Fakat. “Bizden daha zor durumdadırlar. Bizi kıskanıyorlar” denilen ülke vatandaşları Türkiye’nin tatil merkezlerini doldurmuş durumda. Tatil için Türkiye’yi tercih etmeleri elbette ülkemizin menfaatinedir. Ancak bu durum, vatandaşın ciddi kriz yaşadığına delil olmaz mı? Türkiye’de yaşayanlar tatil bir yana, aile ziyaretlerine gitmekte bile zorlanıyorsa idarecilerin ibret alması gerekmez mi?
Yüksek enflasyon sebebiyle otobüs firmaları tek yön bilet satmaya başlamışsa, beklentiler iyice bozulmuş demektir. İdareciler yaşanan sıkıntıları görmek ve çare aramak durumunda. Bunca sıkıntıya rağmen israftan vazgeçmeyen idarecilerin iyi niyetli olduklarına inanmak mümkün mü? Seyahat etmek de insani bir ihtiyaçtır, dolayısı ile zorlaştırılmamalı...