Aziz Üstadımız Bediüzzaman, istibdada karşı olduğunu beyan eden, (1) demokrasi manasındaki meşrutiyeti müdafaa eden (2) siyaseten Ahrar/ demokrat siyasî akıma destek veren (3) ahir zamanın peygamber varisi bir âlimdir.
İttihat ve tesanütle hareket eden Risale-i Nur Camiasında en büyük kırılma 12 Eylül 1980 İhtilâli sürecinde yaşandı. Yeni Asya Nur Talebeleri, Üstada ve Risale-i Nur’a sadâkat göstererek daha öncekilere olduğu gibi 12 Eylül darbesine karşı açık ve cesur bir tavır koyarken bazı Nur Talebeleri, temayüz etmiş şahsiyetlerin peşine takılıp darbecilerin tuzaklarına düşerek onlara ve onların kurdurdukları partilere destek olmuşlardı. (4)
O grupta önde görünen bazı şahsiyetler, “Bu 12 Eylül harekâtı Malazgirt’ten, Niğbolu’dan Mohaç’tan Çanakkale’den daha ileridir”(5) diyerek ona hararetli destek vermişlerdi. İhtilâlcilerin maksadı darbe yaparak, zayıflayan Kemalizm’i ihya etmek olduğu yönünde Yeni Asya tarafından ikaz edilmelerine rağmen onlar, bu samimî ikazı dikkate almayarak “Kader bizi Kemalistlerle beraber olmaya mecbur etti” (6) demişlerdir.
Halbuki Üstat Bediüzzaman’ın Kemalist rejimin müessisi olan malum dehşetli zat hakkındaki tavrı malumdur. Onun mahiyetinin ne olduğu anlaşılması yolunda bizim gibi binlerce adam hapse girseler hatta idam olsalar, ucuz olacağını beyan etmektedir. (7)
Demokrat iktidarı silah zoruyla alaşağı ederek yönetimi ele geçiren 12 Eylül darbecileri, demokrasiyi askıya alarak siyaset dengesini bozmuşlar, Anayasa, kanun ve tüzüklerle Kemalizm’i tahkim ederek, bu ideoloji ile genç neslin önemli bir bölümünün dimağını uyuşturmuşlardır.
İhtilâlciler, Demokratların o süreçte yeni kurdukları BTP’sini (Büyük Türkiye Partisi) seçimlere girmesine müsaade etmezken demokrat olmayan, ancak kendilerine ve Kemalizm’e bağlılık mesajları veren Turgut Özal’ın kurduğu ANAP’a (Anavatan Partisi) onay verdiler.
T. Özal, ihtilalcilerin gölgesinde iktidarda kaldığı 9 yıl boyunca her seçim sürecinde devletin makamlarını, imkânlarını ve tv’sini sınırsız bir şekilde kendi lehine kullanarak cazip ve asılsız propagandalarla halkı oyuna getirerek seçimleri kazandı.
Onun iktidarının yaptığı yol, köprü gibi bazı iyi icraatları yanında en olumsuz bir özelliği; ihtilalcilerin hür siyasete, özellikle demokrat siyasîlere koydukları yasakları bilinçli bir şekilde devam ettirmesi ve değişik hileleri kullanarak demokratların ayağa kalkmasına mani olmasıdır.
Diğer Nur grupları, o süreçte Yeni Asya Nur Talebeleri gibi Risale-i Nur’un siyasî ve içtimaî prensiplerine sadâkat gösterip, mazlum demokratların arkasında dursalardı, Allah u âlem dindar camia da benzer tavrı gösterirdi. Darbeciler de çok tahribat yapamadan devre dışı kalır, Türkiye de çok zarara uğramadan demokratik bir zemine geri dönebilirdi.
Dipnotlar:
1- Münâzarât, 2012, s. 50. ;
2- Divan-ı Harbî Örfi, 2011, s. 205. ;
3- Emirdağ L. 2, 2016, s. 348, 535. ;
4- M. Kutlular, İşte Hayatım, s. 299. ;
5- Age., s. 290. ;
6- Age., s. 292. ;
7- Şualar, 2017, s. 369 vd.