İki parti arasında anlaşmazlık çıkması sonucu CHP–MSP Koalisyon Hükümetinin dağılmasından sonra, 31 Mart 1975’te Süleyman Demirel Başbakanlığında Adalet Partisi, Milli Selamet Partisi, Milliyetçi Hareket Partisi ve Cumhuriyetçi Güven Partisi’nden meydana gelen Milliyetçi Cephe Koalisyon Hükümeti kuruldu.1 Ülkenin siyasî istikrarı sarsıldı.
12 Mart 1971 Muhtırası akabinde içeri atılan ve sayıları beş bine ulaşan sol anarşistler CHP- MSP Koalisyonu Hükümeti tarafından çıkarılan bir kanuna göre serbest bırakıldıktan sonra2 yurt sathını yangın yerine çevirdiler ve 12 Eylül İhtilâline bol bol gerekçe üreten bir zemin hazırladılar.
O dönemde, Yeni Asya’nın ısrarlı uyarılarına rağmen, “Türkçü, milliyetçi” gençler, kendilerince durumdan vazife çıkarıp meydanlara indirildi ve aslında devlet güçlerinin yapması gereken mücadeleyi üstlenmek iddiasıyla, komünist gençlerle meydanlarda silâhlı çatışmaya giriştiler. O zamanlarda hükümetin ülke çapında sıkıyönetim ilân etmesine rağmen, ordu ve askerler, asında “darbe şartları olgunlaşsın” diye olaylara müdahaleden uzak duruyorlardı.
O süreçte kaos, gerilim ve karışıklık içinde toplumun güven ve huzuru yok olmuştu, sağ-sol çatışmalarında her iki taraftan 4000 genç teröre kurban gitmişti.3
Üstad Bediüzzaman, Batılı devletlerin desteği ile 1877 Osmanlı –Rus savaşında Rus ordusunun (İstanbul’u işgal etmek üzere şehre 13 km yaklaşarak) İslâm’ın nurunu söndürmeye çalıştığını, ancak, 12. Asrın Müceddidi Mevlânâ Halid-i Bağdadî’nin talebelerinin manevî cihadının da yardımıyla Rusların püskürtüldüğünü beyan etmektedir. 4
Onlardan yüz sene sonra, ahirzaman Müceddidinin şakirtleri olan Nur Talebeleri, 1977 seçimleri öncesinde, “İslâmî Hareket ve MSP” isimli bir broşürü hazırlayıp yurt sathında dağıtarak, dindar camiayı siyasî tehlikelere karşı uyarmışlardır. Onlar, MSP’nin Demokratları daha çok bölmemesi için ve Halk Partisinin tek başına iktidara gelerek ülkeyi Komünistlere tam teslim etmemesi için var güçleriyle Ahrarlara yani Demokratlara nokta-i istinat olmuşlardır. 5
Adı geçen seçimlerin sonunda MSP 48 milletvekilinden 24 milletvekiline düştü. Komünist ve anarşistleri himaye eden Ecevit ve partisi 213 milletvekili çıkarabildi ve 13 milletvekili eksiği sebebiyle hükümeti kuracak çoğunluğu elde edemedi. 6
O dönemde Nur Talebeleri, iman ve Kur’ân hizmeti yanında, Nur mesleğinin içtimaî ve siyasî prensiplerini de hayata geçirmek suretiyle Türkiye’nin büyük bir facianın eşiğinden dönmesine vesile olmuşlardı.
Onların o zamandaki örnek tavrı, dindar kimlikli siyasî akımın bilerek veya bilmeyerek demokratları zayıflatıp CHP’nin tek başına iktidara gelmesine sebep olmasını engelledi. Çünkü o zamandaki CHP’nin hedefi, tek başına iktidara gelerek Marksizm’i ve sosyalizmi iktidara taşımak idi.7
1977 seçiminin akabinde Nur Talebeleri başta olmak üzere, dindar camianın desteğini alan Demokratlar, azınlık hükümetiyle de olsa iktidara tekrar geldiler. Onlar, ülkeyi kalkındırma hamlelerine kaldıkları yerden devam ederken, demokrasiyi tesis ederek, insan haklarının, din ve vicdan hürriyetinin önünü tekrar açtılar.
Nur Talebelerinin 12 Eylül 1980 yılına kadar Nurun içtimaî ve siyasî ölçülerinde sebat ederek Ahrar/Demokratlara nokta-i istinat olmaları ve onları iktidara taşımaları ülkemizin siyasî, içtimaî ve manevî yönden iyi bir duruma gelmesine vesile olmuştu.
Dipnotlar:
1- wikipedia.org.com.tr
2- M. Gündüz Sevilgen, MSP’de Dört Yıl, İstiklâl Matbaası, 1979, s. 125.
3- wikipedia.org.com.tr
4- Şualar, İstanbul 2017, Birinci Şua, s. 745.
5- M. Kutlular, İşte Hayatım, s. 267.
6- wikipedia.org.com.tr
7- M. Kutlular, İşte Hayatım, s. 267.