Risale-i Nur’u okuması, kavrayıp hayata intikali, süratle geçen zaman ve onun içindeki hâdiseleri yorumlaması daha ciddi, daha olgun ve daha isabetli idi.

İlerleyen yaşına varıncaya kadar üzerinde ısrarla durduğu hususiyet ise samimi uhuvvetin tesanüdü netice vereceği, hakikati idi. Uhuvveti besleyen sıfatlardan biri olan vefa, onun, en fazla işlediği bir vasıf, en ziyade aradığı bir meziyet idi. 

Onunla; uzun, kısa sohbete daldığınızda kendinizi hemen seksenlerin, doksanların İzmir’inde bulursunuz. Saatçi Ahmet Bozkaya’nın dükkânında kısa ders yapıyordur. Oradan kırtasiyeci Ömer Durgut’un işyerinde, belki de dükkân önünde bir kısa ders daha veya Yeni Asya’dan bir makale okur bulursunuz. Yeni Asya Bürosuna selâm verdikten sonra Saim Atlıhan abinin müdavimi olduğu Kemeraltı Camii okuma odasına gider, çayın demlenmesine yardım eder, oradakilere o günlerdeki hâdiselere ışık tutacak meseleleri Külliyattan okur bulursunuz.  

Oğlu rahmetli Mehmet Eski’nin dükkânımda çalışması teklifimi 1992’de bizzat kendisine ilettiğimde, verdiği cevap, yaptığı izah, zihnimde yer etti. Oğlu olması hasebiyle taraflı davranmayıp, müşaverenin hakkını vererek, konu ile alâkalı tatmin edici izahlar yapmıştı. 

Bayramlarda aradığım ağabeylerdendi. Hemen her kandilde, merkezî dershanede, sabah namazına kadar ihya eden cemaatin önünde bulursunuz.

Kader Risalesi’nin Mütalâası kitabımı hazırlama merhalesinde ondan kıymetli destekler aldım. Kaç gün sürdüğünü tam hatırlamıyorum ama evinden alır, Pınarbaşı’ndaki dershaneye gider, oradaki ağabeylerle kitap çalışmamı müzakere eder, tashihatta bulunurduk. 

Yeni Asya’daki Mütalâa köşemde yazdığım günden itibaren çoğu zaman içinden çıkamadığım mevzularda, onu sık sık arar, görüşünü alır, yazımı okur, tavsiyesine göre tanzim ederdim.

İzmir Nur Kervanı isimli hatıralık seri video çekimime onunla başladım. 2014’de ön görüşmeyi yaptık ama çekim 2018’de nasip oldu. Üç ayrı çekimi birleştirdik. Hatırası çok uzundu. 

Hatıralar arasında en kıymetlisi, altı ya da yedi yaşlarında iken Afyon’da hapishane tahliyesi sonunda Üstad Bediüzzaman’ın kaldığı ev, kendilerine komşu imiş ve hemen her geliş gidişinde görür, fırsat buldukça elini öper ve mahalledeki çocuklar gibi faytonunun ardından koşarlarmış. 

Çantacı Necmi İlgen’in evinde taziye ziyareti için gittiklerinde polis baskın yapar. Bir polisin yirmi beş kişiyi götürdüğü o kalabalığın arasında Ali Eski de vardır. Hasan Şen Ağabeyin o yıllardaki göz altına alınması hatıraları vardı, kendisiyle yaptığımız video çekiminde. 

Yeni Asya’nın haksızlık, baskı ve darbe karşısındaki duruşunu her zaman dile getirir. Gazeteyi, Yeni Asya kelimeleri görülecek şekilde katlayıp cebine koyduğunu, gençlere naklederdi.

En üzüldüğü konulardan birisi de bazı Nur talebelerinin ailede başarılı olamaması problemidir. Hizmete koşturacağım diye ihmal edilen, dengede tutulamayan bu hatalı davranışlar hanımın bıkmasına, babası hayatta, ama yetim büyüyen evlâdın hizmetten soğumasına sebep olduğunu emsalî misalleriyle anlatırdı.

Ali Eski (1940-2025 [Doğumu 1938 olup, nüfus işlemlerinde 1940 yazılmış.]) ağabeye Allah rahmet eylesin, Resul-i Ekrem Efendimize (asm) ve Üstad Bediüzzaman’a komşu eylesin. Âmin.