Süleyman “Hindistan-Türkiye arasında 1949’da ilişkilerin kurulmasından bu yana soğuk ve güvensiz” olduğunu ileri sürüyor. Çünkü “Soğuk Savaş döneminde Yeni Delhi’nin Doğu Bloku ve Ankara’nın da Batı Bloku içinde yer alarak” farklı kutuplarda konumlandıklarına dikkat çekiliyor. Hatta Süleyman “Soğuk Savaş sürecinde Hindistan, Bağlantısızlar Hareketi’nin liderliğine yapmış ve SSCB’ye yaslandığını” hatırlatıyor. Bununla birlikte Soğuk Savaş sonrasında, iki ülke arasındaki ilişkileri geliştirmek için “ticaret ve yatırımda önemli bir artış gerçekleşmiş, aynı zamanda iki ülke liderlerinin karşılıklı üst düzey ziyaretleri” de sürece katkıda bulunmuştur.

Süleyman’a göre “Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın dini retorikli siyaseti ile Başbakan Narendra Damodardas Modi’nin Hindu milliyetçiliği karşı karşıya kalmış ve Hindistan’ın rakiplerini cesaretlendirmiştir.” Süleyman bu iddiasına delil olarak “Türkiye’de Erdoğan’ın iktidara gelmesinden bu yana Keşmir meselesinde Pakistan’a desteğini yoğunlaştırdığını” gösteriyor. Birde Süleyman “Erdoğan, 28 Eylül 2019’da BM 74. Genel Kurul konuşmasında, Hindistan’ı Cammu-Keşmir’in özerkliğini iptal ettiği için eleştirdiğini” de belirtiyor. Buna karşılık “Modi, daha önceden Türkiye’ye planlanmış bir gezisini iptal etmişti. Modi’nin gezisini iptal etmesinde, BM Genel Kurulu’nda Ermenistan, Güney Kıbrıs Rum Yönetimi ve Yunanistan liderleriyle yaptığı görüşmelerin etkili olduğu 20 Ekim 2019 tarihli gazetelerde kaydediliyor. Diğer taraftan Pakistan, Keşmir meselesinin de ötesinde Türkiye ile ilişkilerini geliştirdiği” makalede yer alıyor. “Pakistan’ın, Türkiye’nin Libya’daki girişimleri ve Ermenistan’la savaşan Azerbaycan’a insansız hava araçları desteğinden sonra Türkiye’yi bir güvenlik ortağı ve silah tedarikçisi olarak gördüğü” aktarılıyor. Buna ek olarak “Türkiye’nin de üyesi olduğu Nükleer Tedarikçiler Grubu’na (Nuclear Suppliers Group) katılması için Pakistan’ı desteklemesi” de Hindistan’ın dikkatinden kaçmayan bir husustur.

Pakistan’ın nükleer güce sahip olması ve Türkiye ile gelişen ilişkileri, Süleyman’ın açısından “Yeni Delhi için tehdit oluşturuyor. Dolayısıyla Yeni Delhi, oluşan bu tehdide karşı, Batı bloğundaki Yunanistan ve Ortadoğu’daki Birleşik Arap Emirlikleri (BAE) ile işbirliği yaparak, Türkiye’ye cevap verebilmek için Doğu Akdeniz ve Körfez’e yönelmiştir.” Süleyman, Hindistan hakkında “Doğu Akdeniz’de Yunanistan’ı, Türkiye’nin savaş gemisi diplomasisine karşı tutumunu desteklediği” belirtiliyor. Yine 20 Ekim 2019 tarihli Türkiye basını incelendiğinde “Hindistan makamları Sedef Tersanesi, Sefine Tersanesi ve Anadolu Tersanesi ortaklığında kurulan TAIS firmasının (haber tarihinden) 4 ay önce kazandığı 5 savaş gemisi ihalesinin iptal edebileceklerini” ileri sürmüşlerdi. Bununla birlikte “geçtiğimiz Temmuz ayı başlarında Doğu Akdeniz’de Yunanistan ve Hindistan’ın ortak deniz tatbikatı düzenlemesi” de Türkiye’ye yönelik bir mesaj niteliği taşıdığına yorumlanıyor.

Süleyman sonuç olarak “Ankara ve İslamabad’ın stratejik ortaklıkları ne kadar ilerlerse, Türkiye ve Hindistan’ın ekonomik ilişkilerden daha ziyade jeopolitik rakip haline geldikleri” şeklinde değerlendiriyor.

Yeni Delhi ve Atina’nın askeri koordinasyon ve işbirliğini yoğunlaştırdıkları farklı haber kanallarında da yer alıyor. Dolayısıyla Yeni Delhi’nin benzer bir ilişkiyi Ortadoğu’da İsrail ve BAE ile karşılıklı ilişkiler üzerinden yürütüp, muhtemel yeni bir ittifak içinde Hindistan’ın adının geçtiğini ilerleyen dönemde de görmemiz ihtimal dahilindedir.

-Devam Edecek-