Ferdin, kendi hata ve kusurlara odaklanması ve nihayet özünü dinleyerek bunları kabullenmek! Kolay mı? Hele de bugünkü ortamda! Böyle bir “keşmekeş” devrinde kendine dönmek, kalbin ıstırabını dinlemek, kolay bir mesai olmasa gerek!

Diğer taraftan, Kur’ânî hükümler, sünnet tatbikatı, fıtratın gereği bu sorgulama ve muhasebeyi mecburi bir mükellefiyet.

Bediüzzaman şöyle bir tesbit yapıyor: “Evet, size meşakkatte büyük rahat var. Fıtratı müteheyyiç (heyecanlı, hareketli, canlı) olan insanın rahatı, yalnız sa’y (çalışma) ve cidaldedir.” (İhlas Risalesi) Konunun zorluğunu, ama neticede rahata ulaşılacağını izah ediyor.

Bir helâket ve felâket asrında, ahir zamanın bütün ağırlığının insanlığa kabus gibi çöktüğü bir anı yaşıyor insanlık. Sanal âlemlerin dipsiz kuyularının cazibesi çok tahripkâr! Kendimizi, aile efradımız, özellikle gençlerimizi bu dehşet, kıskaç ve badirelerden nasıl kurtarabilirizi düşünmek zorundayız.

Akla gelebilecek bazı çareler üzerinde bir tefekkür yolcuğu yapalım.

BAZI TECRÜBE VE TESBİTLER

Kendi dar dünyamızdan biraz çıkıp, bize muhatap olabileceklerle diyalog kurmayı denemek. 

Gerektiğinde, susmanın da bir nevi cevap verme olduğunu bilmek! Olgunlaşmayı hedeflemek. Sabırlı olmak, kendi sınırlarında kalmak, başkalarının hakkına saygı duymanın idrakinde olmak. Adaletin, yalnız kendimiz için değil, başkaları için de en büyük bir nimet olduğunun farkıyla yaşamak. İyinin, güzelin, takdir etmenin, duaların gücünün şuuruyla yaşamayı hayat çizgisi yapmak. Zamanın kıymetini bilip, iyi değerlendirmek. 

Dayanıklı olmak, çabuk pes etmemek, ümit ve tecrübenin ışığıyla yaşamayı sürdürmek. Abartı, cerbeze, hile, oyun, tuzak ile: doğru, samimi, müspet, istikamet ve hakikat arasındaki farkı kavrayacak ferasete odaklanabilmek.

Toplu bir ortamda, sohbeti tercihin daha iyi bir yol olduğunu bilmek. İnsanlara iyi davranmanın hiçbir maliyeti olmadığının farkında olmak. Bir çocuğa istediği her şeyi vermenin o çocuğa iyilik değil kötülük olduğunu bilmek.

HAYATIMIZ İÇİN BAZI SORULAR

Günlük olarak şu soruları kendimize sorup gönül huzuruyla cevap verebiliyor muyuz?

Günlerimizi ve zamanımızı nasıl ve nerede harcadığımızın farkında mıyız? Gençliğimizi, malımızı, sağlığımızı doğru yerde sarf ediyor muyuz? Sevgimizi, sabrımızı, iştahımızı, hırsımızı kontrol edebiliyor muyuz?

Saygımızı, enerjimizi, kuvvetimizi yerinde ve zamanında harcıyor muyuz? Emirlere uymayı, yasaklara karşı durmayı başarabiliyor muyuz? Bizimle muhatap olan dost ve akrabalarımızı memnun ve mutmain edebiliyor muyuz?

Bugün Allah için, kendimiz, dostlarımız ve insanlık adına ne yaptık? Bugün israfta mıyız, tasarrufta mı? Bugün artı değer olarak dağarcığımıza ne koyduk?

Allah’a, Peygambere, dinimize, milletimize, ailemize ve kendime karşı mükellefiyetlerimi yaptım mı? Bugün kazançta mıyız yoksa zararda mı? 

Dahası varsa ekleyebilirsek ekleyelim. Tefekkür ufkunuzun geniş olması dileğiyle.