Onu yakînen 1995 yılında “Yeni Asya Gazetesi Ege Bölge (müfettişi) Temsilcisi” görevine başladıktan sonra tanımıştım. 12 yıllık bu görev sırasında Karadeniz Bölgesinde aynı görevi yürüten değerli dostum Raşit Yücel ve Şeref Ağabeyle o bölgede defalarca hizmet seyahatlerimiz oldu.
Şeref Ağabeyin hassas ve önemli özelliklerini yakînen tanımam 1999 yılındaki bir seyahatte olmuştu.
1999’da “Üstadın bastığı topraklar onu gören gözler” diye bir proje yapmıştım. Doğu illerimizdeki Külliyatta geçen mekân ve şahısların görüntü ve hatıralarını almak üzere, İslâm Yaşar, merhum Tahir Küçükoğlu, Askerî Yıldız, Mehmet Uçar Ağabeylerle birlikte on kişilik bir heyettik. Bolvadinli merhum Necati Kolay Ağabeyin minibüsüyle, Afyon, Isparta’dan başlayan seyahatimiz; Bediüzzaman’la ilgili bütün doğu il, ilçe, köy ve beldelerini içine alan; Şanlıurfa, Mardin, Cizre, Batman, Bitlis, Tatvan, Hizan, Nurs, Gevaş, Nurşin, Ahlat, Erciş, Ağrı, Van, Horhor, Edremit, Erek Dağı, Çoravanis, Kars, Rize, Trabzon illerine uğrayarak memleketi Samsun’da sona ermiş bizim kaptanlığımızı yapmıştı. Daha sonraki yıllarda bu birlikteliğimiz kesintisiz devam etti.
Şu, kalbî bir hissimin terennümüdür: gerçek dava adamlarının ayrılıkları acı veriyor. Yerleri kolay doldurulamıyor. Örnek hayatların boşluğu hissediliyor.
Büyük dava adamlığının çok özel ve kaderin takdiri olan sırlı hususiyetleri vardır. Celâdet ve kahraman Hz. Ömer’in, (ra) kardeşini katle giderken “Ta ha” suresi karşısındaki teslimiyeti!
Hudeybiye’de Hz. Peygamberin (asm) adaletli ve şefkatli duruşu karşında, Hz. Halid Bin Velid ve Amr bin As’ın (ra) “küfürlerindeki kinlerinin eriyip müstakbel Müslüman olma ferasetlerinin başlaması. Zübeyir Gündüzalp’in bir tek “Gençlik Rehberini” okumasıyla okuduğu yüzlerce menfî kitapları imhasıyla davası ve üstadı yolunda feda-i hayat etmesi, Mehmet Kutlular Ağabeyin bir ayakkabı tamircisinden aldığı ilhamla hayatını hizmete vakfetmesi.
Şeref Ağabeyin, ehl-i dünya tarzı bir hayat içindeyken, İttihad gazetesini alıp okuyunca, demokrat kimliğinin bu gazetenin fikriyle örtüşmesiyle başlayan hidayet serüveni! Kaderin hikmetli işaretleri.
Birlikte olduğumuz bir sohbette “İttihad’ı” okuyunca; bu gazetenin kaynağı olan bir kitap olması lâzımdır!” dedim. Araştırdım Risale-i Nurlara öyle ulaştım!” demişti.
Şeref Çetintaş Ağabey, dava adamlığının temel özelliklerine sahipti.
Her hafta 1500 “İttihat Gazetesinin” Samsun caddelerinde dağıtımıyla başlayan yolculuk “Yeni Asya“ ve yazarlarının dostu ve destekçisi olmakla kesintisiz devam etti. Risale-i Nur ve Üstad Bediüzzaman’a samimi bağlı bir hayat çizgisi!
Zübeyir Gündüzalp ve Mehmet Kutlular Ağabeylerin dava adına “gözü kara” cesaret, dik duruş ve tavizsiz mertliklerinin hayranıydı.
Demokrat çizgideki tavizsizlik, tecrübe, akıl, mantık ve feraseti! Menderes, Demirel gibi çizginin duayenlerinin tatbikatlarından örnekler veren ikna edici hatıraları.
Muhatabını sabırla dinler, haksızlık olursa heyecanla cevap verirdi. Nazik konuşur, temiz ve resmî giyinir, neyi, nerede söyleyeceğini, kime karşı nasıl hitap edileceğini çok iyi bilir ve iktiza-yı hâle göre cevap verirdi.
Sosyal yönü mükemmeldi. Davaya ait mevlid, konferans, seminer, pikniklerin, hep takipçisi ve münadivimiydi.
En son telefon konuşmamız Temmuz ayındaki Trabzon okuma programında olmuştu. “Hemen geliyorum!” demişti Ama maalesef gelememişti.
Taziye için aradığım oğlu Said kardeş, “Abi kıbleye döndü. ‘Ben ölüyorum! Hakkınızı helâl edin!’ dedi. “Kelime şahadet, salavat getirdi ve vefat etti!” dedi.
Şeref Ağabey “şerefli“ bir son nefesle gerçek sevdiklerine kavuşmuş.
Mekânı Cennet olsun. Aile efradı, dost ve sevenlerine sabır ve baş sağlığı dileklerimle.