Akıllı teknolojinin 2/3 yaşındaki çocuklara kadar hâkimiyet kurduğu bu çağ;  ebeveynlere çok büyük sorumluluk yüklüyor! Gençliğin durumu da malesef olumsuz sinyaller veriyor! 

Bu şartlar dikkate alındığında aile içi eğitim, alâka, sabır, katlanma ve en önemlisi manevî değerlerle yaşamak çok daha fazla önem taşıyor. 

Bütün bunlar aile birliğini özellikle çocuk ve gençlerin eğitimi ve zararlı akımlara karşı korunmasını oldukça zor ve çetin kılıyor! 

Hayatın meyvesi olan çocuk ve gençlerimiz bir tarafta; çok önemli bir hazinemiz olan manevî inanç, ahlâk ve kültürümüz ve en büyük kuvvetimiz olan bu değerler de diğer tarafta. Asıl çözüm ve çare de Kur’ân, hadisler ve de Risale-i Nur’larda! Bu manevî güç ve rehberler bizim için en büyük hazine! O zaman aileler olarak hata yapma şansımız ve lüksümüz yok!

İşte bu uzun ince yolu olumlu hale getiren bazı ipuçları:

• AİLEDE ÇOCUK EĞİTİMİNDE DİKKAT EDİLECEK ÖNEMLİ HUSUSLAR:  

1. Ebeveynler çocuklarını sadece yedirmek, içirmek, giydirmekle değil, iyi bir eğitim sağlamakla da sorumludurlar. Aile çocukların ilk eğitim yuvasıdır. Şefkat, merhamet, ilgi, alâka ve eğitim bu merkezinde olmalıdır.

2. Çocuklar konuşmaya başladığında Kelime-i Tevhid’den başlayarak basit ve temel imanî, İslâmî kavramlar öğretilmeli, haramdan kaçma, yalana asla taviz vermemek öğretilmelidir. 

3.   İman ve İslâmiyetten mahrum yetiştirilip cahil bırakılan çocukların, ana ve babalarından Allah huzurunda davacı olacakları unutulmamalıdır. 

4. “Öpmeye varıncaya kadar çocuklar arasında âdil davranmak.” [Hadis, Numan ibni Beşir (ra)]

5. Çocukların yaptığı yanlış, hata ve yaramazlıklar ânî reflekslerle onları inciterek değil, tatlı dil eğitici bir üslupla anlatılmalıdır. Azarlama, çocuğu sindirir içine kapalı, ebeveynle yüz göz olmaya götürür!

6. Çocuklara küçükken inanç ve medenî prensiplere uygun yemek ve sofra adabı sevdirerek sıkmadan öğretilmelidir.  

7. Aile ve toplumda dinî inanç, medeniyetin gereği olarak başkalarının haklarına saygı göstermeyi, münakaşa ve kavgalardan uzak durmayı öğretmek.  

8. Hatalarda özür dilemelerini, iyiliklerde teşekkür etmelerini öğretmek.  

9. Sevinmelerini ve üzülmelerini hayatın gereği olarak kabullenmeyi, aşırılığa gitmeden hazmetmeyi öğretmek.

ANNE BABANIN AİLEDEKİ KONUMU VE SORUMLULUKLARI 

1. “Allah bir ev halkı hakkında hayır dilerse, onları yumuşak huylu kılar. “ (Câmiü’s-Sağîr, Hadis no: 393.) 

2. Allah’ın rahmetinden fazla rahmet etmemek.  

3. “Anne ve baba çağırdığında önce annenin çağrısına uymalıdır!” [Hadis No: 5478, Bekr İbni Abdullah’tan (ra)]

4. Baba samimî, güvenli, otorite tutarlı bir dindar, anne şefkatli ve temiz huylu bir fedakâr olmalıdır. 

İnsanın, evlâdına verdiği en büyük hediye, terbiyedir. İslâma göre anne baba çocukları öpmek, sevmek, okşamak, onların yanında başkaları hakkında dedikodu, gıybet etmemek, suizan, ayıpları araştırmak, kötü ad takmamakla sorumludurlar. 

Başarabilecekleri işleri yapma hususunda destekçi olmak, çabalarını övmek, güvendiğimizi hissettirmek, asla başkalarıyla karıştırıp kıyaslamamak, umutsuzluğa itmemek!  

Hülâsa; ailenin sorumlu bireyleri olarak ciğerparelerimiz olan Cennet meyvelerimize karşı vazifemizi hakkını vererek sabır ve aslına uygun yaparak, Allah’ın vazifesine karışmamalıyız.

—Devam edecek—