Kur’ân-ı Kerîm’de aynı zamanda “takva elbisesi” kavramı kullanılır. Takva “vikaye” kökünden türemiş olup “korunma, sakınma, günahlardan sakınma” anlamlarına gelir.

Genelde tesettür deyince kadın için başını örtmesi ve vücut hatlarını belli etmeyecek geniş bir kıyafet giymesi, erkek için de gözlerini haramdan sakınması akla gelir. Şüphesiz tesettür kavramı bunları da kapsar. Ama tesettürü sadece bu manalara hapsetmek bu kavrama haksızlık olur. Çünkü tesettür aynı zamanda edep ve iffet demektir. Edep ve iffetin sınırlarını nasıl Cenab-ı Hak belirlemişse tesettürün sınırlarını da O (cc) belirlemiştir. Bu da beraberinde takvayı getirir. Ve insan da takvası ölçüsünde Allah’ın isimlerini görür ve gösterir ve Rabbine yakınlaşır. Dolayısıyla tesettür sırat-ı müstakimi ihtiva eden bir hayat formudur.

İffet, şefkat, edep, sükûnet, itaat, teslimiyet, muhabbet gibi her bir kavram bu dünyadaki sırlı perdelerdir ve takva elbisesinin tamamlayıcılarıdırlar. Bu perdeler ile kendimizi setrettiğimiz ölçüde Cenab-ı Hak’la aramızdaki perdeleri kaldırabiliriz. 

Dünya hayatındaki maddî ve manevî perdeler, hicaplar, Cenab-ı Hak’la aramızdaki kurbiyet perdelerini kaldırmaya vesiledir.

İffeti kemal noktaya ulaşmış, Allah’ın onu tertemiz kıldığı ve âlemlerin kadınlarından üstün tuttuğu, Hz. Meryem, daha bu dünyada bir çok ulvî nimetlerle nimetlendirilmesi bize onun bu noktaya gelmesinde dünyalık olan her şeyle arasına çektiği, o sırlı perdelerin kutsiyetini gösterir.

Başta da söylediğimiz gibi, örtüyü sadece dış kıyafet olarak algılamak eksik bir bakış açısıdır. İfrat ve tefritten uzak her vasat yaşantı kişinin tesettürüdür, perdesidir. 

Bizi dünyadan uzaklaştırıp Allah’a yaklaştıran her perde ruhumuzu hür kılacak ve tatmin edecektir. Tesettür ile günahlarla aramıza çektiğimiz perde, Settar isminin celbine vesile olsun inşallah.