“Bir kadın, öldüğü zaman, kocası ona yabancı oluyormuş, öyle mi?” dediler. Biz de bildiğimiz kadarıyla (Hanefi Mezhebi’ne göre) anlattık. “Evet, bir kadın, öldüğü anda, kocasından nikâhı düşer ve kocası ona yabancı olur. Onun için, normalde kadına dokunamaz. Ama tersi böyle değildir. Koca ölürse, kadına bir müddet haram olmaz. Zaten o müddet içinde de başkasıyla evlenemez. Niye? Çünkü, dini ıstılâhta, kadın hamile olursa çocuğunu doğurana kadar, değilse, herhangi bir hamilelik ihtimaline karşı da, ‘iddet müddeti’ denilen dört ay, on gün bitene kadar beklemesi lâzımdır” dedik. Gençler çok memnun oldular.

Evet, hep söylerim, “Dünyadaki Müslüman milletler içinde, dinî malûmatları en zayıf millet biziz” diye. Eskiden, Osmanlı zamanında, milletin fertlerinin ilk öğrendiği şeylerin başında Kur’ân, sonraki sıralarda da ilm-i hâl bilgisi gelirmiş. Yâni, dünyada yaşadığımız müddetçe, bir Müslümanın bilmesi gereken dinî mevzular, ibadet, taatın yanında gerek ferdî olsun gerek cemiyet hayatında olsun hâl ve hareketlerini tanzim eden şeyler. Ayrıca fertlerin hayatlarını, Kur’ân ve sünnet üzere devam ettirmek ilimleri öğretilir, insanlar da hayatını ona göre tanzim eder, çok da yanlış yapmazlarmış.

Cumhuriyet devrine geldiğimizde ise, ismi ile alâkası olmayan baskıcı rejim, despotizm olarak faaliyetlerde bulunmuş. Tabiî, bunun yanında da, süfyanizmin “dini yok etme” plânlarına devreye sokmaları ile, ilm-i hâl öğretilmesinin lâfı  bile olmamış. Ama sayısız din âlimlerine sahip memleketin evlâdları, birden, bir gecede cahil bırakılmıştır. Onun neticesinde de millet işte böyle, hâl ilmini, ilm-i hâlini öğrenemez, bilemez vaziyete getirilmiştir. Allah, yine millete merhamet etmiş, dinsizlik karşısında, başta Bediüzzaman Said Nursî Hazretleri olmak üzere, bazı din âlimlerini milletin imdadına yetiştirmiştir.

Risâle-i Nurlar’la müşerref olduktan sonra, artık namaz kılmaya da başlayınca, hemen ilm-i hâllerimizi öğrenmeye başladık. Evvelâ, Ahmed Hamdi Akseki’nin, “İslâm Dini” adlı eserini okudum, sonra da o zamanlar bütün dershanelerimizde bulunan, Ömer Nasuhi Bilmen’in “Büyük İslâm ilm-i hâlini okudum. Tabiî bu arada, Allah razı olsun, o zaman Yeni Asya’da, “Sohbetler” klişesiyle makaleler yazan Ahmed Şahin Hoca’nın yazdıklarından, bir çok dinî malûmatı da öğrenmiş olduk şükür. Ve hemen hemen bütün ilm-i hâl kitaplarının ana kaynaklarından biri sayılan, Osmanlı âlimlerinden Mehmed Zihni Efendi’nin “Ni’met-ul İslâm” eserini de bu mevzumuza dâhil edince, Elhamdülillah, yanlış adım atmamaya çalıştık.

Şimdi, bizim hassaten genç kardeşlerimiz olmak üzere, tam olarak bilmeyen kardeşlerimizin de bu malûmatları mutlaka öğrenmesi îcap eder. Namazın rükünlerini; kıyam, kıraat, rükû, sücud, tahiyyat, celse, secde-i tilâvet, secde-i sehiv gibi ibadete taâlluk eden cüzleri bilmeleri gerekir. Öğrenmek zor değil. Bir futbol takımını veya futbolcularını bir çırpıda sayabiliyorsa bir insan, hayatî bir mes’ele olan ve yanlış yapmamasına sebep olacak olan ilm-i hâl bilgilerini de, en kısa zamanda öğrenmesi îcap eder ve elzemdir.