Valizi kaybolan insan üzülür. Nereye gitti, kim aldı, içindeki eşyalarım, bulunacak mı bulunmayacak mı? Onlarca, yüzlerce soru.

Peki neden kayboldu bu valiz? Mesele sebeplerde bitiyor mu? Neden yaşandı bu durum? Sonra neden bulundu? Senin çaban mı belirledi sonucu? Aradığın kişi, işin peşini bırakmamam, soruşturmam netice verdi öyle mi?

Doğru, peşini bırakma, araştır soruştur, ama asıl neticeyi sağlayan ne? Sana bu duyguları yaşatan ne demek istiyor? Tefekkür sadece çiçeğe, böceğe bakılarak mı yapılır? Peki, ya yaşadığımız günlük hadiselerin tefekkürü nerede bitiyor? Neticelenen dünyevî işlerimiz, biten sınavımız, elde ettiklerimiz, elden gidenler ne söylüyor bize? Dünyanın fanilikleriyle ilgili bir bağlantı var mı bu işlerde? Neden yaşıyoruz böyle duyguları? Sadece yaşa ve unut mu hayat? Daha başka bir şeyler mi var yaşananların altında?

Bir anne için çocuğun eve gelişinin gecikmesi nasıl bir telaştır? Yaşanan kaygı, üzüntü, keder hali ne dehşet vericidir. Ya gelince yaşananlar? Bir de artık çocuğunun gelmekten ümidi kesilen anne babalar neler yaşar?

Nerede başlar tevekkülümüz ve nerede biter? Hani Her Şeyin Sahibi'ne itimadımız? Aldığımız nefesleri gözeten Allah’ı, ağır duygularımızda ne kadar yanı başımızda hissediyoruz? En ince kalbî hatıralarımızı bilen Rabbimizi kaybolan çocuğumuzda ne zaman hatırlıyoruz? Her şeye gücü Yeteni bir ihtiyaç durumumuzda ne kadar güçlü görüyoruz? İnsanın nankör tarafını unutmamak gerekir. Acı dininceye, ihtiyaç giderilinceye, güçlük kalkıncaya kadar acizliğini hisseder insan, ya sonra? Unutuverir yaşananları?

İç huzurumuzu, ibret okumalarımızı, güçlü ve zayıf taraflarımızı ne kadar Rabbimizden biliriz? Her an, her işimizde; neşemizde, üzüntümüzde yanımızda bir Rabbimiz olduğu şuuru ne kadar güven verici değil mi? Valiziniz veya çocuğunuz kaybolduğunda huzurunuz, neşeniz tükendiğinde de bulduracak, sevindirecek olan yine Rabbiniz değil mi? Beklediğiniz gibi olmadığında, istediğiniz yerine gelmediğinde onu da hakkınızda hayırlı yapacak olan Rabbiniz değil mi? Duygu düzeyiniz, Rabbinizle olan bağınız değil midir?

Manen sıhhatte iseniz, maddeten de öylesinizdir?