Allah Böyle Dilemiştir

Miraç gecesinde beş vakit namazın emrediliş biçimini konu alan rivayetin sıhhat problemi yoktur. Hadis Buhari ve Müslim’de rivayet edilmiştir. Bediüzzaman der ki: “Buhari’de görmek, ayn-ı sahabeden işitmek gibidir.”1  

Hadisi aynen, okuduğumuz gibi, anlamakta problem de yoktur. İki ululazm peygamber, ümmetin namazı konusunda istişare ve müzakere etmişler ve dua vaziyetine girmişlerdir. Hepsi budur. Bunu başka türlü okumak; Allah ne emredeceğini bilmiyor mu veya Hazret-i Musa (as) bizim namazımıza neden karışıyor gibi sorular akl-ı selim soruları değildir. Allah böyle dilemiştir ve böyle olmuştur. 

Beş Vakit Namaza Razı Oldum

Mîraçta namazın emrediliş biçimi ile ilgili bölümü kısmen özetleyelim: “Üzerime her gündüz ve gecede elli namaz farz kılındı. Bu farziyeti yüklenerek döndüm. Mûsâ (as):  

“Rabbin ne emretti?” diye sordu. 

“Elli vakit namaz.” Dedim. Mûsâ (as):

 “Rabbine dön, müracaat et, hafifletmesini iste. Ümmetin buna takat getiremez. Ben senden önce insanları tecrübe ettim.” Dedi. 

“Ben de Rabbime döndüm ve “Ey Rabb’im! Ümmetim üzerine hafiflet!” diye niyaz ettim. Benden on vakit namaz indirdi.”

Rivayet bu minval üzere devam ediyor. Hazret-i Muhammed (asm) Rabbine dört defa daha dönüyor ve namazın hafifletilmesini istiyor. Cenab-ı Allah da namazı nihayet beş vakte indiriyor ve şöyle buyuruyor: “Ya Muhammed! Onlar her gündüz ve gecede beş namazdır. Her bir namaz için on sevap vardır. Böylece yine o elli namaz olur.”  

Hazret-i Musa (sa) bunun da hafifletilmesini istediğinde Sevgili Peygamberimiz (asm): “Rabbime çok döndüm. Öyle ki, artık utanır oldum. Beş vakit namaza razı oldum.” buyuruyor. O esnada bir ses: “Ben beş vakit namazı yazdım. Kullarımdan fazlasını indirdim ve hafiflettim.” Diye nidâ ediyor.2

Zahir Nazarla Anlayamayız?

Bu hadise zahir nazarla baktığımızda anlayamayız. Sanki Allah ne emredeceğini bilmiyormuş da peygamberleri Allah’ı yönlendirmiş gibi gözükür. Ama haşa! Öyle değil!

Dualar da böyle değil midir? Biz Rabbimizden bir şey isterken, Rabbimiz bizim ne isteyeceğimizi, neye ihtiyaç duyduğumuzu bilmiyor mu? Neden bizden dua istiyor? Çoğu zaman istemeden verdiği gibi, duayı tamamen kaldırsaydı ya!  

Ama iş öyle değil! Dua ile Allah’a sığınmak özel bir kulluk halidir. Bir bebeğin annesinin kucağına sokulması gibi… Rabbimiz kulunun yakarışından razı oluyor.3 

Bu hadis, insanlık lehine bir şefkat abidesidir. İnsanlığı ibadet gibi bir yükümlülüğün zorluğundan kurtarmıştır. Bir defa, en kâmil bir dua örneğidir. Öte yandan, Peygamberler ümmetlerinin dertlerini dert edinmişlerdir. Diğer bir husus, Allah’ın, kullarını önemseyen cevabı muhteşemdir! Ve nihayet: Peygamberler, istediklerini alıncaya kadar duadan ve yakarıştan vazgeçmemişlerdir. 

Bunları görmemiz lazım.

Namaz gibi dinin direği sayılan bir ibadetin teşriinde, böyle nezih örneklerin yaşanmış olması, bize ancak hayret, muhabbet, mehabet ve heyecan verir. Bu haber, insanlığın kurtuluşuna peygamberlerin ne kadar kilitlendiklerini ve netice alıncaya kadar işin peşini bırakmadıklarını gösterir.   

Bu rivayet bize dua adabını gösteriyor: Demek dua ettiğimizde, netice alıncaya kadar işin peşini bırakmamalıyız.4  

Dipnotlar:

1- Mektubat, s. 157

2- Müslim, Îmân, 74; Buhârî, Salât, 227; İsrâ ve Mîraç, 1551

3- Sözler, s. 353

4 -Sözler, s. 355