Sağlık Bakanlığı eski müsteşarlarından İYİ Parti İzmir Milletvekili, aynı zamanda Milli Güvenlik ve İstihbarat Komisyonu üyesi Dr. Aytun Çıray, Türkiye’nin anlaşma sağladığı ve üç hafta gecikmeli olarak gelen Çin/Sinovac aşısıyla ilgili kamuoyunda çıkan çarpıcı iddiaları meclis gündemine taşıdı.  Çıray, salgının hızının bir an önce yavaşlatılması ve normal hayata dönüş süreci için olmazsa olmaz şartın aşı olduğunu ancak aşının kendisinden beklenen işlevi yerine getirebilmesinin büyük ölçüde toplumsal güvenin tesis edilmesine bağlı olduğunu belirtti. Çıray, “Sağlık Bakanlığının bu konuda bir Çin şirketi olan Sinovac’la yaptığı anlaşmada, gerek aşıların Türkiye’ye getiriliş sürecinde ortaya çıkan mahiyeti belirsiz gecikmeler, gerekse söz konusu aşının FAZ-3 çalışmalarının henüz tamamlanmamış olmasıyla ilgili kamuoyuna yansıyan birtakım ciddi iddialar toplumda büyük bir güvensizliğe neden olmuştur” dedi.  

Yüzde 40 güvenmiyor

Gecikilen bu yirmi günde binlerce insanımızın enfekte olduğunu ve 5 binden fazla insanımızın hayatını kaybettiğinin altını çizen Çıray, kim bilir kaç ocak söndü ve bunun sorumluluğunu alan kimse çıkmadı diyerek aşı ile ilgili yapılan bir araştırmanın önemine değindi: “Geçtiğimiz günlerde yapılan bir araştırmaya göre Sinovac aşısını yaptırmak istemiyorum diyen vatandaşlarımızın oranı %40’ın üzerindedir. Bu oran toplumsal bağışıklığı sağlayacak aşılama sürecine ilişkin mutlaka dikkate alınması gereken bir alarm niteliği taşımaktadır. “Çin aşısına ne kadar ödeme yapılacağı, bu ödemenin hangi koşullarda ve ne sürede yapılacağının kamuoyuna detaylıca açıklanması gerektiğini belirten Çıray, “Şeffaf olmamaya devam edildikçe kamuoyunda çıkan iddialarla aşı karşıtı olan insanların sayısı artmaya devam edecektir “dedi.

Bu skandal değil midir?

Sağlık Bakanı Fahrettin Koca tarafından cevaplandırılması isteğiyle Meclis Başkanlığı’na önerge veren Çıray şu soruları yöneltti. “11 Aralık’ta geleceğini söylediğiniz aşıların yirmi gün kadar gecikmesinin sorumlusu kim ya da kimlerdir? Her ülke farklı şirketlerce üretilmiş en az iki aşının anlaşmalarını kendi nüfuslarını tamamını aşılayacak sayıda yaparken, Türkiye neden yalnızca bir tek Çin şirketinin aşısı ile yetinmekle kalmış ve ilgili aşı konusunda toplumsal bağışıklığa önemli bir katkı sağlayacak miktarda bir anlaşmaya gitmemiştir? Henüz Faz-3 çalışmaları tamamlanmamış bir aşının tercihinde hangi faktörler belirleyici olmuştur? Başta DSÖ olmak üzere, Uluslararası kuruluşlar tarafından onay almış diğer aşıları üreten şirketlerle acil anlaşmalar yaparak, Türkiye’nin aşı sepetini çeşitlendirmeyi düşünüyor musunuz?  Türkiye’nin aşı konusunda anlaştığı tek firma olan Çin/Sinovac firmasının geliştirdikleri bir aşı için “rüşvetle” ruhsat aldığı mahkeme kararıyla tescil edilen tek firma olması ile ilgili iddialar doğru mudur? Eğer doğruysa bu skandal değil midir?”

FATİH KARAGÖZ - ANKARA