Ama yıllarca da misafirlik olmaz. Savaş da bitti; evli evine, köylü köyüne… Bizim ekmeğimiz sütümüz bize yetmiyor gayrı. Bu kadar savuracak paramız varsa milyonlarca boş oturanımız -artık gezmek şeey- var. Sayın Meclis hemen toplaş da bu işleri ayarla; tatil de neymiş!
*
YÜZÜMÜZÜN EKSİĞİ:
Âcilen muhabbet aranıyor. Çok keskinleştik. Keskin sirke küpüne zarar... Ya bendensin; yoksaa ... (Kimsin sen!) Bu cehalet fotoğraflarının canı cehenneme...
Âcilen merhamet, hürmet aranıyor. Yüzümüzün tebessümü eksik.
*
UYUMAK:
İnsan güven ortamında uyur. Milletine güvenen idareciler, vekiller uyur(!) Maaşın gelmeyeceğinden emin olsalar uyurlar mı?!
*
ESKİ/YENİ:
Evlerimiz, eşyalarımız eskiydi ama hep yeni tebessümlerimiz vardı. Dün daha fakirdik; kabul... Bugün bir rahatlık var; kabul... Huzurumuz azaldı. Herkeste bir tedirginlik...
YAKIN/UZAK YOL
Uzaklara gitmeli; evet!
Şehrin tuzaklarından...
Yakınlara gitmeli; evet!
Ta içine kalbin;
Hiç değilse bir nefes duyumu-na...
DERT
Benim derdim; derdimi söylemek! Benim derdim, ah;
Derdimi söyleyememek!
*
HAYATLA GÖZ GÖZE
Kapıyı açar gibi açmak geceyi...
Kabuğunu kırması gibi çekirdeğin...
Yeni bir yüzle başka dünyalara...
Hayatı hep yeni hecelemek gibi...
*
KUSUR ABDESTİ:
Gözlerimiz gözlükten, sözlerimiz sözlükten çıktıysa... Hep topluyor; dağıtmıyorsa ellerimiz… Farkında değilsek nefeslerimizin... kusur abdestinin vakti gelmiştir!
*
HÜRRİYET: İNSANLIĞA GİDEN YOL
Hutbeleri diyorum. Kâğıda bakmadan okusa hocalar. Cemaatin gözlerinin içine bakarak... İçinden geldiği gibi... İlkokul çocuğu gibi eline tutuşturulanı noktası, virgülüne okumak; aman hoca yanlış bir şeyler söylemesin diye bu aşırı korumacılık nasıl bir şeyse! Türkçe konuşmadan; asıl hutbeden sonra minberden inilmesini söylüyor kitap. İnsana lazım birinci şey hürriyet... Sonrası yorumlar da tabiri caizse zamanımızla barışık değil... Sanki beş yüz sene öncede yaşayanlara sesleniyor
Hürriyetin yakası paramparça...
Adalet öksüz bir çocuk...
Kafalar alabildiğine karışık...
Her şey çok kolay; her şey çok zor...
Herkes herkesten kaçmak istiyor.
Herkes bitmeyen bir aşk arıyor;
Allah'ı arıyor her vicdan...
Evler, arabalar huzur getirmedi.
Yollar, köprüler bir yere götürmedi.
Tatiller dinlendirmiyor bizi.
Niçin yaşadığımızı sormadık.
Belli mi ne aradığımız?!
*
SABAHA KAÇ VAR?
Haydi ben şiirle uğraşayım; para pul yok…
Da... ülkenin yükünü omuzlamışlar; dükkanı kapatmışlar. Sandığı ne sandınız; çeyiz sandığı mı? Uyku/maaş sandığı mı?
Gençliğe dönüş dünyada yok da... Demokrasiye de mi dönemeyiz? “Dönülmez akşamın ufkunda mıyız? Vakit çok mu geç?
*
SAVAŞSIZLIK ÖZLEMİ:
Ey dünyaya sığamayanlar!
Ey hırs küpleri!
Ey cimriler!
Ey emelleri bitmeyenler!
Ölüm diye bir şey var!
Bu ne kadar savaş çığırtkanı varmış; meğer! Kelimesizlerden; başka ne beklenir ki! Cehaletin bütün kara tonları, koro halinde kan ve gözyaşı çoğalsın çığlıkları atıyor. Ey basiret, ey sükûnet; nerdesin?!
Silahlar; caydırma, savunma amacı olmaktan çıkıp saldırı aleti olmuşsa... toprağa gömülmeli ve imalatı durdurulmalıdır. Yoksa dünyada emniyet şeridi bile kalmayacaktır! Benden söylemesi...
Ağzından savaştan başka kelime çıkmayanlar var birde. Dünyayı kana boyayanlardan arınma duasına çok ihtiyaç var.