Karar metnine dayanak olarak 375 no’lu KHK’nın ek 35. maddesi ve 703 no’lu KHK ile değiştirilen Merkez Bankası Kanunu’nun Merkez Bankası Başkanı ile ilgili hükümleri belirleyen 25. Maddesi gösterildi. 

Cumhurbaşkanlığı Sistemi’ne uyum bahanesi ile değiştirilmeden önce bu maddeler Merkez Bankası Başkanı’nın ancak Bakanlar Kurulu kararı ile 5 yıl süre boyunca atanabileceğini belirtiyordu. Tabiî bu şekli ile maddeler bağımsızlığı ekonomik istikrar için büyük önem arz eden Merkez Bankası için daha uygundu. 2018 senesinde OHAL bitmeden tam 1 hafta önce çıkarılan KHK ile yapılan değişiklikler ile Merkez Bankası da tamamen Cumhurbaşkanına bağlanmış oldu.

Yine de maddelerin hiçbirinde Merkez Bankası Başkanı’nın görevden alınabileceği ile alâkalı bir madde yok. Yani Cumhurbaşkanı, Merkez Bankası Başkanı kadrosunun boşalması durumunda yeni başkan atayabilir ve bu yetkinin kanunî maddesi de var, fakat görevden alabileceği ile ilgili bir madde bulunmamakta. Bu durumda başkanı nasıl görevden alabildiniz? Bu durumda hukukî olarak bir yetki aşımı var mı? Anayasa ihlâl edildi mi? Onu belirleyecek olan da elbette Anayasa Mahkemesi.

Hedefe ulaşamamış...

İşin hukukî tarafını bir kenara bırakırsak. Mevcut kriz döneminde, para politikası can çekişirken ve yüksek enflasyon ve faiz ile ciddî bir kriz yaşarken, para politikalarının ve finansal sistemin merkezinde bulunan Merkez Bankası’nın bağımsızlığını ve güvenilirliğini sarsacak böyle bir atama hiç, ama hiç mantıklı değil. Döviz krizi yaşadığımız böyle bir dönemde piyasaya “Burada ağa benim her istediğimi yaparım” mesajını vermek pek de akıllıca olmadı. Bu tavır yatırımcıyı kaçırmaktan ve Türk lirasına daha fazla değer kaybettirmekten başka bir işe yaramaz. Bağımsız hareket edemeyen bir Merkez Bankası’nın da üreteceği hiçbir para politikası beklenen tesiri doğurmaz. Hükümet krizi sağlıklı bir şekilde yönetemediğini bir kere daha göstermiş oldu. Para politikasının sigortasına yapılmaması gereken müdahale yapıldı. Hem de hükümetin koyduğu hedeflere ulaşılamaması bahane edilerek. 

Eğer siz bir kurumun önüne erişilemeyecek bir hedef koyuyorsanız ve o kurumun hedefe yönelik her adımına müdahale ediyorsanız o kurumdan nasıl bir başarı bekleyebilirsiniz. Hedefe ulaşamayanın kim olduğu ortada...

Atamaya en çok kim sevindi?

Peki bu atamaya en çok kim sevinmiştir sizce? Tabiî ki de görevden alınan Murat Çetinkaya. Ne de olsa artık üst kademelerden gelen baskılar, idaresi zor dinamikler ile uğraşmak ve krizin sorumluluğunu üstüne almak zorunda değil. Çetinkaya eminim bu karardan çok memnundur. Artık dinlenmek onun hakkı. Gözünüz aydın Murat Bey, kafanız rahat artık. Bundan sonrasını Murat Uysal düşünsün...