İsrail hava kuvvetleri 9 Eylül 2025’te neredeyse bir yıldır “Gazze’de barışı sağlamaya çalışan, arabulucu Katar’ın başşehri Doha’da Hamas ileri gelenlerinin bulundukları binayı vurdu.” Hatta İsrail saldırılarını “Kıyamet Günü Operasyonu” olarak adlandırdı. Aslında operasyonun adı bile, İsrail’in Ortadoğu’da savaş stratejisinin arkasındaki uluslararası hukuk ve insanî değerleri tanımadığını bir kez daha gösterdi.

Tel-Aviv, operasyonu, “İsrail’e karşı savaş planlayan ve yöneten, Hamas terör örgütünün liderlik kadrosuna gerçekleştirdiğini” iddia ediyor. Hamas ise, “bombalanan hedefte, barış önerisini görüşmek üzere Doha’ya gelen müzakereciler” olduğunu açıkladı.

Bununla birlikte, Hamas kısa bir süre önce, ABD’nin ileri sürdüğü bir teklfi görüşmek için Katar diplomasisinin işlerlik kazanmasına hazır olduklarını beyan etmişti. “Arabulucu ülkenin başşehrinde, müzakereyi kabul eden düşmana saldıran İsrail’in Gazze’de savaşı sonlandırmak istemediği” anlaşılıyor. Böylece İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu’nun, Hamas’ın elindeki rehineleri önemsemediği de ortaya çıkıyor.

Öte yandan arabulucu Katar’a saldırmak, gelecekteki diplomatik beklentileri sekteye uğratacak bir siyasî sorumsuzluk. Netanyahu, Beşar Esad sonrasında bombalama ve diplomasiye dayalı ikircikli ilişki yürüttüğü Suriye’nin de hâmiliğine oynuyor. Netanyahu’nun Suriye’deki hedeflerinden dolayı, Türkiye’yle rekabet ettiği iddialar arasında.

Ayrıca Katar, “Patriot ve THAAD gibi ABD menşeli füzeleriyle güçlü hava savunma sistemine sahip.” Ancak saldırıların engellen(e)mediği eleştirileriyle, Doha’nın, muhtemel bir suçlama ve topraklarını savunamadığı izlenimi arasında kalması muhtemeldir. Dolayısıyla Doha’nın siyasî ve stratejik zayıflama ihtimali mevcut.

Buna ek olarak saldırıların ardından İsrail Savunma Kuvvetleri’nin, İsrail İç Güvenlik Ajansı Şin Bet’le birlikte, sorumluluğu üstlenmeleri de, Hamas liderlerinin konumlarını bildiklerini gösteriyor.

Doha’daki Hamas liderlerine saldırılarıyla İsrail, Gazze, Batı Şeria, Lübnan, Suriye, İran, Irak ve Yemen’den sonra Katar’ı da saldırdığı aktörler listesine ekledi. Böylece İsrail’in yedi cephedeki savaşı sekize yükseldi. Halbuki, Tel-Aviv 07 Ekim 2023 Gazze işgali öncesinde, Birleşik Arap Emirlikleri ve Bahreyn’le 2021’de imzaladığı İbrahim/Normalleşme Anlaşmaları gibi Katar’la da benzer bir anlaşma arayışındaydı.

Ancak Netanyahu’nun iş ortaklarından Yonatan Urich ve Eli Feldstein’in, Doha’nın İsrail’deki çıkarlarını desteklemek için Katar hükümetinden rüşvet aldıklarına dair başlayan yargı süreci herkesin malumu. Bu durum 31 Mart 2025 itibariyle İsrail basınında “Qatargate” skandalı şeklinde yayımlandı. Mahkeme Savcıları “iki isminde medyada Katar hakkında sempatik makaleler yayınlayarak gazetecilere mesajlar iletmek hususunda çalıştıklarını ve Mısır’ın anlaşmada adil arabulucu rolünü küçümsediklerini” iddia ediyorlar. “Mahkeme Yargıcı Menachem Mizrahi’nin 01 Nisan 2025’te davaya ilişkin yayın yasağını kaldırmasıyla, sanıkların yabancı bir ajanla iletişim kurma, rüşvet, kara para aklama, güveni kötüye kullanma ve dolandırıcılık gibi suçlamalardan yargılandığı” basına yansıdı. Yine Netanyahu 02 Nisan 2025’te “ortaklarını savunurken, Katar’ın düşman bir devlet olmadığını” da vurgulamıştı.

Bu gelişmenin ardından, İsrail’in Doha’daki Hamas müzakerecilerini vurması, Katar’a manidar bir mesaj niteliğinde olabilir. Netanyahu’nun da barışı istemediğine işarettir. Düşman devlet olmasa da Katar bombalandı ve arabuluculuktan çekildi. Netanyahu’nun, “Saldırılardan ABD’nin bilgisi var” ifadesi, Başkan Donald Trump’tan “Saldırı kararı Netanyahu’ya ait” karşılığını aldı. Ayrıca, İsrail bombalamalarla, ABD ve Türkiye askerî üssünü bulunduğu bir ülkeye dahi saldırabileceğinin sinyalini verdi. Sonuçta Doha saldırılarıyla, İsrail’in bölgesel barış ve istikrarı daha ileri boyutta tehdit ettiği kesindir.