Bilmem kaç ömür geçti aklımdan

Aynı taşa kaç defa vurdu deniz

Bir örtü çekilir bu akşam kanımdan

Dalgalar bu akşam hiç olmadığı kadar sessiz.

Farklı gayelerle bakan dört çift göz var ufukta

Birinin derdi beka, birinin para, diğerlerininse aş

Ufukta batarken güneş her âkıl biraz arafta

Martıya simit düştü bu akşam kargaya ise taş.

Gökte mordan sarıya bir renk cümbüşü

Bu akşam renkler hiç olmadigi kadar aziz

Dünya mey bu insanlar aşk sorhoşu

Bir şiir var tekrar ettiğim, Yahya Kemal’den “Deniz”:

“Bir gün deniz ölgündü. Bir oltayla balıkta

Kuşlar gibi yalnız yapayalnızdım açıkta

Şehrin eleminden uzak bir merhaledeydim

Fanileri gökten ayıran perdeye değdim.”

İBRAHİM YASİR