Allah’ım seni düşünmeyen kişi insan mıdır? Düşünce kim kaldıracak, kim yürüteceğini düşünmeyen insan akıllı mıdır? Senin verdiğin gözle görüyorum, akılla düşünüyorum ve her şeyi senin izninle dokunuyorum, farkediyorum. Senin Hayy isminle görüyorum ve isminin tecellisiyle yerleri, gökleri, havayı, suyu anlıyorum, onlarla yaşıyorum. 

Ey kendini insan bilen insan. Düşün ne idin ne oldun? Ne yapıyorsun veya ne yapıyorum önce kendime soruyorum. Her şeyde onun izini, onun yüzünü, onun mührünü görüyorum şükür ediyorum. Çünkü sabahları yapan, güneşimi takan, her şeyiyle hizmet ettiren Zat-ı Hayyı Kayyum’u görüyorum. Eğer o olmasaydı güneşi kim gönderirdi? Nefesimi alacak havayı yapan var mıdır soruyorum. Yağmur yağmasaydı ne olurdu hiç düşündüm mü? Şimdi düşünüyorum, yağmayınca. Eyvah susuz ne olacak insanlar hatta uzaklarda su için koşuşanları yeni anladım ve kar yağmadı diyorlar oysa yağdırılmadı diyecekler ama ne zaman?

O zaman ki otlar sararır, zemin kararırsa anlayacaklar. ‘Biz yanlış yaptık, kar yağdırılmadı suyumuz gelmedi’ diyecekler. Ey nefsim ve nefisler artık tövbe ile dönelim, pişman olalım. Çünkü ömür bitiyor. Yolun sonu görünüyor. Şöhretten, kibirden, lüzumsuz işlerden sana can verene dön. Dön ki sonra pişman olmayasın. Eyvah aldandık dünya misafirhane imiş, ebedi olan ahiretmiş diye feryat etmeyelim. Başını kaldır, sana kendini sevdirmek isteyen, seni senden çok seven, can vereni tanı. O seni çok iyi bildiği için rehberler gönderdi. Aklını kullanırsan her bir hadisede onun ayetini görür, her an tecelli ediyor.

Sana gözü veren gözünü de görüyor, gözün gördüğünü de görüyor. Kalbini takanı da daha iyi tanırsın. Öyle ise onun yoluna çevir, onun kapısına gitmelisin. Çünkü bütün kapılar kabir kapısına kadardır. Ondan sonra hiçbir kapı açılmaz. Dikkat et o kapıyı kapatma, her zaman açık tut. Oraya gideceğini unutma. Eğer seni yürüten zat-ı Kayyuma itaat edersen o kapı kendiliğinden açılır ve bayramı yaşarsın. Çünkü nasıl yaşarsan öyle ölürsün. Rehberimiz olsun. 

Allah’ın rahmetinden ümidini kesme O’nun rahmeti sonsuzdur. Yunus (a.s) gibi de: ben kendime zulmettim yanlış yaptım de, O’na dön. Onun kapısı hep açıktır. Onun kapısına senin için ağlayan insanlığın güneşine ittiba et. 

O senin için müjde veriyor. Tövbe eden kurtulur diyor. Hemen tövbe et. Sakın sonraya bırakma. Rahman-ur Rahim olan merhametlilerin en merhametlisine kulak ver. Buyurdu ki Ey Resulüm ümmetin hakkında seni üzmeyeceğiz diyen kudsi sese göre hayatını tanzim et. Oraya sığın. Çünkü o seni, beni bizden daha iyi tanıyor, seviyor, düşünüyor affediyor. O bize ve hepimize dünyada ve ahirette can veriyor. Bizi unutmuyor biz de unutmayalım canlı olalım.