En son Bahçeli’nin açıkça “terörsüz Türkiye’ sürecinin en ciddi muhatabı İmralı’dır” çıkışıyla “resmen” devreye sokulan ancak ısrarla karanlıkta bırakılan terörist başıyla müzâkerenin sonuçları yorumlanıyor.

Vakıa şu ki Meclis Başkanlığınca “İmralı Yüksek Güvenlikli Ceza İnfaz Kurumu’ndaki Öcalan’ın dinlenmesinde elde edildiği” iddia edilen “bütünleşme, kardeşliğin pekiştirilmesi ve bölgesel perspektife yönelik sürecin pozitif ilerletilmesinde olumlu sonuçlar” kamuoynuda mâkes bulmuyor.

Kırılganlıkların başında “Apo’ya ‘umut hakkı’ veya ev hapsi”yle İmralı’da bir konuta alınması”nın yanısıra “kendini feshettiği” söylenen “PKK’nın unsurlarının Kandil’deki örgüt kamplarında ve cezaevlerinde hâlen sayıları 9 bini bulduğu belirten teröristin – militanın affı ve siyasî serbestiyetine ve terörist elebaşlarının Norveç ve İsveç gibi ülkelere gidebilmelerine dair “infaz veya af yasası” geliyor. 

İDDİALARIN HİÇBİR GERÇEKLİĞİ BULUNMUYOR

Bu arada Anayasa’daki “Türklük tanımı”nın ve “vatandaşlık bağı”nın düzenlenmesi ve Saray danışmanlarınca ortaya atılan “Kürtçe güçlendirilmesi ve kalıcılaştırılması” da bir diğer derin belirsizlik olarak duruyor. Keza terörist başının “bölgesel perspektife yönelik olumlu sonuçlar”ın ne olduğu ise bir diğer muamma.

Zira Süleymaniye’de 30 teröristin “sembolik silâh yakma seremonisi”nden bu yana terör örgütü elebaşlarının açık ikrarlarıyla başta Kandil ve Kuzey Irak’taki kampları olmak üzere PKK’nın hiçbir unsurunun silâh bırakmayıp kendini feshetmeye yanaşmadığı herkesçe biliniyor.  

Yine Suriye’nin kuzeyinde Türkiye’nin dibinde ülkenin yüzde 30’unu 100 bin militanıyla kontrol eden PYD/SGD’nin “silâh bırakması” ve “feshi” bir yana “devletleşme”ye devam ettiği Dışişleri Bakanı’nın “Öcalan, PYD/SDG’ye de çağrıda bulunsun!” yakınmasıyla ortada.

Bu açıdan, “yandaş yorumcular”ın âlây-ı vâlâ ile “PKK’nın Suriye’deki uzantısının sürece dahil edileceği, terör örgütü elebaşlarına siyasî zemin hazırlanacağı” propagandalarının ciddiyeti kalmıyor. Ve “Öcalan’dan Suriye’de 10 Mart mutabakatının hayata geçirilmesine yönelik sorulan sorular kapsamında detaylı beyanları aldığı”nın hiçbir sahiciliği bulunmuyor.

Böylece, Başkanlığın “Öcalan’ın 27 Şubat’ta ‘terör örgütünün bütün unsurlarıyla silâh bırakması’ çağrısı”nın akabinde “örgütün kendisini feshetmesi ve silâh bırakması yönündeki açıklamaları”nın gerçekliği kalmıyor.

“DAİMÎ BAŞKANLIK YOLUNUN AÇILMASI…”

Vakıa şu ki AKP-MHP-DEM temsicilerinden oluşan “komisyon heyeti”nin müzâkere ettiği “sonuçları”nın en önemlisinin “süreç” üzerinden siyasî kumpaslar olduğu açıkça ifade ediyor.

Muhalefetin daha baştan “gündeme alınmaması”nı “komisyona katılma şartı” olarak ileri sürdüğü “partili Cumhurbaşkanı’na dördüncü kez adaylığıyla ile Cumhurbaşkanlığı seçim barajının 50+1’den 40+1 e çekilmesi benzeri ilgili Anayasa değişiklikleriyle “daimî başkanlığının yolu”nun açılması geliyor.

Bu durumda Demokrat Parti Genel Başkanı Gültekin Uysal’ın tesbitiyle, “Kırk yıldır katliamlar ve terör eylemleri ile başta Kürt kökenli vatandaşlarımız olmak üzere on binlerce vatandaşımızın, askerin, polisin, öğretmenin, kundaktaki bebeklerin katili, eli kanlı bir örgütün elebaşının ‘Kürt halkına hami edilmesiyle tek meşru temsilci haline getirildiği’ adı konulamayan ‘kayıt ve şarta bağlı’ ‘süreç’te -sözü edilen ‘olumlu sonuçlar’, zaman ayarlı yeni anayasa değişikliği”yle kalıyor. 

Neticede, “PKK terör örgütünün siyasallaştırılması”yla “isim ve ambalaj değiştirerek vesayetinin kurumsallaştırılması”yla kalındığı görülüyor. Bunun sinyalleri çakılıyor.

Ve partili Cumhurbaşkanı’nın ‘bir dönem daha’sı için strateji geliştirip uygulamaya koyma siyasî hesabı”yla terörist başıyla müzâkereye hapsedilen “süreç”i akamete uğratıyor.

Göz göre göre…