Fitne uyumaktadır uyandırana lânet,

Cemiyet hayatında çok dehşetli bir illet,

Kim dosttur, kim düşmandır bilmek zordur elbet,

Dostum dediğin kişi yapıverir ihanet.

Dost görünen kişiler dostunu düşman yapar,

Farkına varamazsın vahdetimizi bozar,

Çok sinsi bir düşmandır kardeş kuyusu kazar,

Fitnekârın şerrinden daim Allah’a yakar.

Fitneden uzak tutar elbet tahkikî iman,

Mihenge vurman ile mümkün onu tanıman,

İmanın nuru ile aydınlanır her bir yan,

Fitneyi çıkaranlar olur kahr-u perişan.

En dehşetli fitneyse fitne-i âhirzaman,

Allah’a yalvaralım bu fitneden el-aman,

Fitnecinin şerrinden koru bizi her zaman,

Bir semm-i katil gibi onun fitnesi inan.

Ehl-i iman bilmeden Süfyan’a alet olur,

Fitnenin cezbesiyle akıl dumura uğrar,

Hissiyat hâkim olur akıl, kalp ve ruh susar,

Bu hal devam ederse fitnekâr zehrin kusar.

Fitneyi durdurmaya şahsî kemâlât yetmez,

Kutb-u â’zam olsa da dehşetini göremez,

Şahs-ı manevî ile fitne galip gelemez,

Eneler nahnü olsa kimse bizi ezemez.

MEHMED KOVANCI / [email protected]