Günlük hadiseleri nazara alarak sorsak: Ne var, ne yok? Bir Nur Talebesinden alacağımız cevapların bir kısmı zannımca şöyle olurdu:
Allah var; gam yok! Kur’ân ve Sünnet istikameti var; sapmak yok! Ümit var; yeis yok! Hizmet var; boş durmak yok! Muhabbet var; adavet yok! Af var; kin yok! İhlâs var; riya yok! Yardımlaşma var; engelleme yok! Teşvik var; çelme takmak yok! İkaz var; tenkit yok! Biz var; ben yok! Şahsî manevî var; ferdiyet yok!
Şimdi de bu soruyu dünya işlerinden gözünü açamayan bir şahsa soralım: Ne var, ne yok? Alın bir sürü şikâyet: Mal var; alış veriş yok! Borç var; para yok! İşsizlik var; iş yok! Senet var; ödeme yok! Araba var; ucuz akaryakıt yok! Fabrika var; yeterli üretim yok! Mal stoku var; tüketim yok! İthalat var; ihracat yok!
Siyasetle meşgul çevrelerden sorduğumuzda: Seçmen var; oy yok! Milletvekilliği var; bakanlık yok! İltimas bekleyen var; kadro yok! Bürokrat var; iş gören yok! Lider var; bize fırsat yok! Ebediyen iktidar olmaya istek var; imkân yok!
İşçi, memur, emekli ve sair devlet memesinden süt emen veya aynı kaynaktan gıdalanmak için sıra bekleyen ana kuzularından gelen cevaplar: Vekile zam var; bize yok! Torpilliye terfi var; garibana yok! Diploma var; kadro yok! Ehliyet var; otomobil yok! Kiralık mesken var; mülk yok! İhtiyaçlar var; maddî güç yok!
Özel sektörde zor iş bulabilen kimsesiz işçi ise: İş var; güvenlik yok! Asgarî ücrete rıza var; o bile yok! Devlet kapısında yağlı-ballı maaş var; KPSS puanı yok! Puan var; mülâkatta arka çıkacak dayı yok! Hak var; sendika yok! Sendika var; işçiyi düşünen yok!
Toprak sahibi: Toprak var; çalışacak işçi yok! Ekim-bakım masrafı var; kâr yok! Traktör var; ucuz mazot yok! Pahalı tohum var; bol ürün yok! Gübre ve su var; şuurlu kullanmak yok! Ziraat mühendisi var; bizde onlara para verecek göz yok! Ekilmemiş çok yer var; boş araziye desteklemeden prim yok!
Topraksız çiftçi: Emek var; sermaye yok! Hâlâ ağa var; yanaşmaya ekmek yok! Çalışma var; semeresi yok! Tarladaki üründen hisse var; aracı kadar kâr yok!
Bu kere öğrenciye soralım: Çok sayıda öğrenci var; yeterli sınıf yok! Bir hayli ders var; işe yarar bilgi yok! Çalışma var; not yok! Kopya var; çekmeye fırsat yok! Hazırlık kursları var; netice yok! Çeşit çeşit sınav var; başarı yok! Bolca lise mezunu var; üniversitelerde yer yok! Barınmaya ihtiyaç var; yurt yok! Harç var; burs yok!
Yıllardır inandığı gibi yaşamak isteyen, hiçbir iktidardan derde deva bulamayan başörtülü hanımlar: Yasak var; dayandığı bir kanun yok! İnanç var; alâmeti yok! Bol bol vaat var; icraat yok! Kamusal alan var; ne olduğunu bilen yok! Yer yer delinen yasak var; umumî hürriyet yok!
Dünyanın bir kısım halkında bol bol nimet, servet, güç, kuvvet, rahat hayat var; doyma, kanaat, tasarruf, acıma, yardımlaşma, Hâlık-i Kâinata şükür ve itaat yok!
İşgal, isyan, talan, karışıklık, kıtal, zulüm altında inleyen pek çeşitli din ve millet mensubu var; düşmanda insaf, kalbde merhamet, sığınacak vicdan, kafada akıl, halkta birlik, öne geçecek kisayetli ve kifayetli lider, meşrû müdafaa için elde silâh yok!
Zulmü seyreden, zalimi alkışlayan, araya girmek isteyenlere gözdağı veren ayrı veya birleşmiş milletler var; mazlûmlara yardım edecek din kardeşi, kan kardeşi, dil kardeşi, beşer kardeşi yok! Toplantılar, konuşmalar, planlar, projeler, süslü sözler, göz yaşartan tasvirler var; zalimi durduracak pençe, mazlûmu koruyacak avuç yok!
Yâ İlâhenâ! Bizde zaaf, acz, fakr, ihtiyaç var; güç, kudret, gına, kuvvet yok! Yeryüzündeki Müslümanların ve mazlûm halkların hâline Senin ıttılaın var; bizim Senden başka sığınacak kimsemiz yok!