Şeffaflık ve açıklık ilk başlarda idarecilerin rahat hareket etmesini engelliyor gibi görünse de, uzun dönemde sıkıntıları sona erdirir. Çünkü bir yanlış, bir hata yapıldığında hemen itiraz edilir ve yanlıştan dönülebilir. Aksi durumda biriken yanlışlar öyle bir hal alır ki; düzeltme imkânı kalmaz ya da düzeltilmesi daha maliyetli olur.

Hatırlatmaya ihtiyaç olmadığı üzere TBMM, milletin temsilcilerin bir araya geldiği önemli bir kurumdur. Türkiye’nin her meselesi burada açık ve şeffaf bir şekilde konuşulmalı, tartışılmalı ki hakikat ortaya çıksın. Bazı bilgilerin burada bulunan temsilcilerden ve dolayısı ile milletten gizlenmesini kabul etmek mümkün değil. Ama maalesef bu yola tevessül edildiği de görülüyor.

TBMM Plan ve Bütçe Komisyonu’nda kur korumalı mevduat (KKM) uygulamasının maliyetini gündeme gelmiş ve bürokratlar bu bilgileri veremeyeceklerini söylemişler. Vekiller de haklı olarak bu tavra itiraz etmiş ve “Eskiden askeri vesayet vardı, şimdi de bürokratik vesayet mi var?” sorusunu gündeme taşımışlar. 

Bir vekilin hatırlattığı üzere böyle meseleler için ‘gizli oturum’ yolu bile varken; bunları tercih etmeyip ‘bilgi vermek yasak’ denilebilir mi? Diyelim ki bu bilgi açık ve şeffaf bir şekilde ortaya konuldu ve maliyetin büyüklüğünü herkes gördü. Bu ‘bilgi’den kim zarar görür? Bilginin gizli kalması ve açıklanmaması millete bir fayda verir mi? Bu uygulama sonrası ortaya bir ‘zarar’ çıkacağına göre bu ‘zarar’ı karşılayacak olan milletin bunu bilmesi hakkı değil mi?

Türkiye’yi idare edenler KKM uygulamasını savunan millet ve memleket için ne kadar faydalı olduğunu anlatabilirler ve zaten de bunu yapıyorlar. Fakat bu kararların millete neye mal olduğunu, kaç milyar liranın bu ‘yangın’ı söndürmek için harcandığını bilmesi gerekmez mi? Bu rakamları en azından vekiller bilmeli ve eğer ortada ciddi bir hata varsa şimdiden itiraz edilmesi. Ki, yanlış devam etmesin ve ödenecek fatura kabarmasın.

Bunu yapmayıp bilgileri gizlemek millete iyilik yapmak anlamın gelmez. Hem, böyle önemli konularda görüşmeler yapmak için ‘gizli oturum’ yolu varken bu yoldan da kaçınmak nasıl izah edilecek? Açıklık ve şeffaflıktan ülke ve millet ancak fayda görür. Yoksa problemleri, hastalıkları ve ‘yara’ları örtmek, halı altına süpürmek anlamına gelen gizlilikten hiç kimseye bir fayda olmaz.

Şu da unutulmasın ki, burada faturayı ödecek olan millettir. Milletin ödemek durumunda kaldığı ‘fatura’nın içeriğini bilmesi en temel hakkı olsa gerek. İktidar maalesef bu noktada da yanlış yapıyor ve hatasını görmüyor. Temennimiz hatada ısrar edilmemesi olsun.