“Kendimize istediğimizi Müslüman kardeşimize isteme”, “Veren elin alan elden daha hayırlı olduğu” düsturuyla imkânlarımız dâhilinde sorunları çözme noktasında çabalar sarf etmeliyiz.

Herkesin ortak sorunlarından biri de işsizliktir. Özellikle üniversite bitirmiş gençler arasında işsizliğin giderek artması başlıbaşına büyük bir sorundur. İş bulanların (şanslı kesim) asgarî ücrete mahkûm olmaları veya beyin göçüyle eğitimli insanların başka ülkelere gitmesi de ayrı bir sıkıntıdır. Bu sıkıntının sebebi ülkemizdeki iş arzının az olması yani iş talebinin karşılanmamasıdır.

Devletin yatırımı bırakıp hizmet sektörüne yönelmesi ve özel sektöre teşviklerle iş arzını yükseltme politika ve çabaları da faydalı olmamış, zengini daha zengin etmeden öteye de gitmemiştir. İşsizlik sorununu çözen, asgarî ücret ve geçim sıkıntısı olmayan ülkelerde devletin yatırımı bırakıp hizmet sektörüne yönelmesi doğru bir politika olsa da ülkemiz gibi gelişmekte olan ülkeler için yanlış bir politikadır.

Ülkemizin jeo-politik durumu, yeraltı ve yer üstü imkânları, dört mevsimin varlığı, üç tarafının denizlerle çevrili olması, tarım arazileri, ormanlık alanları, tatlı su kaynakları... ve benzeri durumlara bakıldığında işsizlik ve geçim sıkıntısının olması üzücü ve düşündürücüdür.

Ülkemizde bunca imkânlara “Yağ var, un var, şeker var, helva nerede?” Misali işsizlik, asgarî ücret, geçim sıkıntısı ve enflasyon neden hep var olmuştur? Çok sebepler söylense de ortak görüşün; devletin yanlış politikaları ve bu yanlış politikalarda bizim de katkımızın olduğudur.

Biz değişmediğimiz müddetçe sorunlarımız değişmeyecektır. Babalarımızdan bize bırakılan ve kangren olan işsizlik ile enflasyon, bizden de çocuklarımıza miras kalacaktır.