Her çeşit ilâç ve hastalıklar hakkında geniş bir bilgi sahibi olduğu söylenen Kayzer 2. Fredrik, Müslümanların tıb ve eczacılık ile ilgili bütün nizamlarını, iki Sicilya krallığı için tamamen kendi mevzuatı olarak 1231 ve 1240’da onaylayıp, mer’iyete koydu. 

Hür düşünceli iki âlim, İngiliz Roger Bacon, İspanyol Arnold; çıplak tecrübeyi tabiî ilmin temeli olarak kabulde RAZÎ’ye benzemekteydiler. Şüphesiz, kendine has tecrûbî kimyası ile bizzat Roger Bacon da muasır meslekdaşlarının pek üstünde sayılmazdı.O da Müslümanlardan tecrûbî düşünceyi, daha ziyade teoride, müstakil ilme, tecrûbî araştırmanın istikametini gösteren bir kılavuz olarak teslim aldı.

Bu gelişmeler sonrasında, konu ile ilgili yazılı vesika ve kitaplarla olan bağlar yânî Literatür ilişkileri artık koparlar. Lâkin bugün bütün teşkilâtı ile her hastahane, her kimya laboratuvarı, her eczahane ve her ilâç imal edilen yer, İslâm dehâsının elle tutulan birer âbidesi, her şekerlenmiş veya yalnız kaplı hap, Müslümanların iki büyük doktorunun ve Batı’nın hocalarının gözle görülebilen küçük, fakat ebedî birer hatıralarıdır.”