Bu sekiz dokuz senedir, liyakatsiz olduğum halde, bazı genç zatlar hastalık münasebetiyle dua için benimle görüştüler. Dikkat ettim ki, hangi hastalıklı genci gördüm, sair gençlere nispeten ahireti düşünmeye başlıyor. Gençlik sarhoşluğu yok.”

Hastalıkta yaşanan ağrı ve elemler, insanın dayanma gücünü azaltabildiğinden, kararsız bir halde acil çareler bulmaya gayret eder. Halbuki isabet eden hastalıkların en hafif olanı bile, maddî-manevî olumsuzluklardan meydana gelen kirlenmelerin arındırılması için, kader-i ilahîye uygun olarak, insana ilahî bir hediye, ahiret hayatına büyük kazançlar sağlayacak bir misafir-i Rabbanî olarak kabul edildiğinde, sıkıntılı problemler çözüme ve feraha kavuşur. Hastanın psikolojik ve moral yönlerinden alacağı destekler, hastalığın hafifleyerek iyileşmesini hızlandıracaktır.

Beşinci devanın temel vurgusu, hastalıkların ahiret düşüncesini canlandırması ve manevî bir körlük sayılan ‘BEN’ merkezli bir yaşamla, nefsin arzularına hiçbir hesap yapmadan dalmanın bilinçsizliğinden uyandırmasıdır. Hastalıklar aracılığıyla, hakikat perdesinin aralanması ve manevî uyanışın gelişmesi bir ihsan-ı ilâhî olarak, şefkat ve merhametle gerçekleşen bir kurtuluşun başlangıcı olacaktır. Hastalıklar, özellikle gençlik döneminde daha yoğun yaşanan gaflet uykusundan uyandırmanın, en etkili bir yolu olduğundan sabır, şükür ve istiğfarla karşılamanın psikolojik rahatlamaya neden olacağı da, unutulmamalıdır. Zaten gelen hastalık, vücuttaki vazifesini bitirdikten sonra Şafî-i Hakîm (c.c.) tarafından etkisine son verilecektir.

Kişisel gelişim ve değişimde, temel dayanak nokta olan FARKINDALIK KAVRAMI, hastalık ve musibetle de uyandırılarak, harekete geçirilebilir. Hastalar Risalesi ekseninde, farkındalık ve ruhsal uyanışa bir sempozyum bildirisinde dikkat çeken Prof. Dr. Nevzat Tarhan’ın açıklamaları şöyle: “Hastalar Risalesi, gafletten uyarma yani kişiye farkındalık çalışması yapıyor ve bunun meyvelerini gösteriyor. Hastalıkla insanların ALLAH’I bulmalarına sebep oluyor. Tasavvufun asırlardır yaptığı hizmeti, Hastalar Risalesi yapabilir. Hastalar Risalesi dünyaya değil, ahirete yönelmeyi öğreten bir eserdir. Hastalar Risalesi’nin öğrettiği değer, insandaki kendi sınırını bilme özelliği önemli. Kendi haddini bilme yani “KENDİNİ BİLEN, RABBİNİ BİLİR.” manasını öğretiyor. İnsan, Allah’la bağlantı kurmayı öğrenebilirse, ruh sağlığını koruyabiliyor. İnsandaki bu teslim ve tevekkülü öğretebilen Hastalar Risalesi’nde böyle bir özellik var.”(1)

Hastalık ve musibetlere olumlu düşüncelerle yaklaşıldığında, sıkıntılar hafifleyeceği gibi, gençlik döneminde nefis ve şeytanın aldatmalarına karşı bir uyanmanın yanında, hayatın gerçeklerinin anlaşılarak, farkındalık hislerinin gelişmesine vesile olacağıdır. Bu noktadan değerlendirildiğinde, hastalıklar bir HEDİYE-İ RAHMAN olacağından, meleklerin ve insanların dua ve tesellileriyle manevî kurtuluşa ulaştıracak kurtarıcılar olarak değerlendirilmesi isabetli olacaktır.

Hiçbir hastalıkla karşılaşmadan devam eden sağlıklı bir hayat, özellikle gençlerde ülfet ve gaflet nedeni olabilir. Namaz gibi farz ibadetleri unutturarak, ölüm sonrasını ve ebedî hayatı sıradan bir hadise halinde algılatmaya başlar ve hayatı bu şekilde sürdürerek, bitirir. Böyle bir yaşam tarzında, sağlık belalı bir hastalık haline gelirken, hastalık ebedî hayata ulaştıracak GÜVENLİ SAĞLIK SİGORTASI GİBİDİR.

SAĞLICAKLA KALIN.

Dipnot:

1) Prof. Dr. Nevzat TARHAN, Hastalık 

ve Hastalar (sempozyumu), s.38