Henüz çocuk yaşta iken nurlarla münasebet kurup, iman-Kur'an hizmetlerinde bulunan hadimlerle tanışmanın avantajıyla sohbetlere katılıyor.
Ergenlik ve gençlik çağında da yeteri kadar okuma işini ihmal etmesine rağmen, cemaatin şahs-ı manevisi içinde bulunmakla tehlikeli cereyanlara kapılmaktan Allah’ın izniyle korunmuş.
Kudsî bir davaya deyim yerinde ise pamuk ipliğiyle bağlı bir şekilde ilânihaye kendisini muhafaza edebilmenin oldukça zor olduğunun farkında değildi bu gencimiz.
Gençleri aldatarak yoldan çıkarmayı meslek edinen birtakım ifsad komitelerinin varlığından da bîhaber olan bu temiz kalpli, iyi niyetli gencimiz; o sinsi fesat şebekelerinin kurdukları tuzakları fark edebilecek şuurdan ve basiretten de mahrumdu.
Aylar seneleri kovaladıkça, ilk senelerde cemaat ile olan irtibatını koparmamanın gayretinde olan bu gencimiz seyrek de olsa sohbetlere katılıyor; ağabeyleri de onun münasebetinin kesilmeden devam etmesi için yakın alâka gösteriyorlardı.
Gelin görün ki Nurlara ciddi manada muhatap olamamanın, onları anlayarak yeteri kadar okuyamamanın sonucu olarak, bu lakayt gencimizde sohbetlere karşı soğukluk emareleri belirmeye başlıyor.
Sonraki zamanlarda bu gencimiz nerede ise tamamen görünmez oldu ve maalesef bu gencimiz kayıplara karıştı. Bu genci keşfeden bazı çevreler, ona dost görünerek onu ablukaya aldılar.
Dost suretindeki sinsi mihrakların projelerinden ve tuzaklarından korunmak için, zamanında Nurlardan gerekli dersleri, elzem olan ikazları ve tavsiyeleri alamayan bu gencimiz maalesef kendisine şirin görünmeye çalışan bir şebekenin tuzağına düşebildi. Bu şebeke, bu gencimize bir de dünyalık bir makam lütfunda bulununca o gencimiz, bunlarla dostluğunu sürdürmeye devam etti.
Gelin görün ki bazı hamlıklarına ve acemiliklerine rağmen, dahil olduğu cemaate ve Nurlara herhangi bir tenkit veya itiraz karşısında şiddetle karşı çıkarak bildiği kadarıyla cevaplarda bulunan gencimiz artık dostluk kurduğu bu yeni arkadaşlarının Yeni Asya camiasını açıkça tenkitlerine sessiz kalmanın yanında, o da onların yaptıkları tenkitlere kendisi de iştirak ediyordu maalesef.
Evet, neticesi saadet-i ebediye olan paha biçilmez bir nimetin, bir ihsanın kıymeti; değeri bilinmese, icap eden şükrü eda edilmese, elmas değerindeki o nimet uçar gider. Mazhar olduğumuz bu nimet-i İlâhiye’nin elimizden uçmaması için, zayi olmaması için; bu genç gibi, bu ulvi davaya, kenarda durarak, pamuk ipliğiyle değil; bütün mevcudiyetimizle tam bir metanetle, sebatla ve sadakatle bağlanmamız şart.