“Diyanet’e bağlı hafızlık eğitimi veren yatılı Kur’an kurslarında veya Diyanet denetimindeki herhangi bir eğitim kurumunda talebelerin, Bediüzzaman Said Nursî’nin Risale-i Nur eserlerini okumasına veya Risale-i Nur’un o kursun, o kurumun kütüphanelerinde bulunmasına o kursun yönetimi ‘yasaktır’ diyebilir mi?

“Kurs talebelerine yasakmış algısı oluşturarak onları Risale-i Nur’dan çekindirmeye veya bazı hukukunu bilmeyen masum talebelere yasaktır zannettirerek gizli okumalarına sebep olmaları sadece o kurstaki bazı görevlilerin yanılgısı mıdır, yoksa Diyanet yasak olduğuna dair yazılı veya sözlü bir beyanda bulunmuş mudur?”

Suale Diyanet İşleri Başkanlığı Yaygın Din Eğitimi Daire Başkanlığının yazdığı cevap şöyle:

“Diyanet İşleri Başkanlığımız, milletçe dayanışma ve bütünleşmeyi sağlamak, toplumu din konusunda sağlam kaynaklara ve sahih bilgiye dayalı olarak aydınlatmak için gerçek ve elektronik ortamda basılı, sesli ve görüntülü eserler hazırlamakta/yayımlamakta, süreli yayınlar yapmakta ve gerektiğinde bu yayınları ücretsiz dağıtmakta olup, Başkanlığımız yayınları dışındaki eserlerin camilerin ve Kur’an kurslarının kütüphanelerinde bulundurulması veya ders olarak okutulması uygun görülmemektedir. Bilgilerinize sunulur.”

Bu cevaptan ne anlamak lâzım?

Hele külliyattan Sözler, Mektubat, İşaratü’l-İ’caz ve Mesnevî-i Nuriye ile Küçük Sözler, İhlâs, Uhuvvet, Hastalar ve Ramazan-İktisat-Şükür Risalelerinin Diyanet yayınları arasında basılmış olduğu hatırlanırsa...

Verilen cevaba göre, Diyanet yayını oldukları için bu eserlerin cami ve Kur’an kursu kütüphanelerinde bulundurulması ve ders kitabı olarak okutulması uygun olmalı.

Ama buna hiç temas edilmeyip, sanki Diyanet bu eserleri yayınlamamış gibi bir tavır, eda ve üslûpla böyle bir cevap veriliyor.

Bu cevabın, 2018 yazına girerken gündeme gelmiş olan Diyanet’in risale basımından vazgeçtiği ve evvelce basıp mevcudu tükenenleri yeniden basmadığı haberleri sonrasında gelmiş olması da manidar ve düşündürücü.

***

14 HAZİRAN 2018 YENİ ASYA 1. SAYFA