Bediüzzaman Said Nursî, kendisinin de belirttiği gibi yaşadığı devirler ve yaptığı hizmet tarzı ve kullandığı metot itibarıyla hayat devresini üç döneme ayırmıştır.
Bunlar; 1. Said/Eski Said, 2. Said/Yeni Said ve 3. Said dönemleridir.
Her devrenin birinci talebesi farklı. Peki, nedir bu talebelerin özellikleri. Üçüncü Said devresindeki hizmeti, iman ve Kur’an hizmetine devam ve siyasetçilere yol gösterme vazifesidir.
Bu devrenin birinci talebesi ise Zübeyir Gündüzalp’tir. Üstad; “Zübeyir bana merhum biraderzadem Abdurrahman yerine… verilmiş diye manevi ihtar aldım.” (14. Şua. Şua’lar.561) diyor.
Bu dönemin başka bir özelliğini de Isparta kahramanlarından Bayram Yüksel hatıralarında şu şekilde belirtiyor: “Üstadımız 1953 tarihinde yeni bir devreye giriyor, hiç değiştirmediği kaidesini değiştiriyordu. Akşamdan sonra yanına kimseyi almayan Üstad, Zübeyir Ağabey, Ceylan Ağabey ve beni yanına aldı. Üstadımızın odasına zil bağladık. Sabah erken abdest suyunu döker, yemeğini yapar, sobasını yakar, çayını pişirirdik. Üstadımızın tarz-ı hayatında değişen mühim bir hâdise oldu. İşte ‘Üçüncü Said’ devresi başlıyordu. Risale-i Nurların cemaatle okunmasına ve sabah derslerine başladık. Dersi evvelâ Üstadımız okur, sonra sırayla hepimiz okurduk” (N. Şahiner, Son Şahitler,3.cilt)
İşte Said Nursî’nin gazetelerle tekrar Eski Said devresindeki gibi ilgilenmeye başlaması, 1950’den sonra yani, Türkiye çok partili demokrasiye geçtikten sonra olmuştur. Bu dönemde bilhassa Risale-i Nur’u ilgilendiren haberleri, yakın talebesi Zübeyir Gündüzalp’e takip ettirir ve aleyhteki neşriyata karşı tekzip ve cevap hakkını kullanırken, müspet yayınlardan duyduğu memnuniyeti de tekrarla mektuplarında bahsederdi. Bunun örneklerinden biri şu ifadeler: “Bu sırada hem Ehl-i Sünnet gazetesi, hem buranın gazetesi, hem Zübeyir’in hararetli mukabelesi, Nur’larla iştigalleri güzel bir ilanat hükmüne geçti. Benim bedelime, benim hoşuma giden bize dair bahislerine bakınız, bana bildiriniz.” (Şualar: 454.)
Zübeyir Gündüzalp’in 3. Said devresi için gereken özellikleri çoktur. Üstad’ın sır kâtibidir. Aynı zamanda Üstad’ın “Kâinata değişmem” dediği bir muhabbet fedaisidir. Feragat ve fedakârlığın azamî mertebesidir.
Merhum Tahiri Mutlu Ağabey’e bir konu hakkında görüşüne başvurulmuş ve Tahir Ağabey şu cevabı vermiştir: ‘’Bunu Zübeyir Ağabey’e sorun. Bu meseleyi o bilir. Her büyük zatın bir Sır Kâtibi vardır. Üstad’ın da Sır Kâtibi Zübeyir Ağabey’dir.’’ (Son Şahitler.4.cilt)