Başta muhalefet partilerinin genel başkanları olmak üzere milletvekilleri uzunca bir süredir halkın arasında, neredeyse adım adım dolaşarak milletin dertlerini dinliyor. Milletten gelen dertleri tek tek not alıp Ankara’da grup toplantıları, basın toplantıları ve açıklamaları ile gündeme getirip iktidarın dikkatini çekmeye çalışıyorlar. İktidar partileri bunları not alıyor mu bilemiyorum, ama genel başkan bazen miting yapıp, görüşlerini açıklayıp gidiyor. Küçük ortak ise mesajlarını sosyal medya üzerinden ya da haftalık grup toplantısında açıklıyor. 

Başta işsizlik, geçim sıkıntısı, adalet ve hukuk olmak üzere milletin sayısız derdi var. Millet sokakta gördüğü siyasetçiye feveran ediyor. İktidara mensup vekiller halkın arasına çıktıklarında bu dertler kendilerine de iletiliyor. 

Akaryakıt, doğal gaz, elektrik gibi temel ihtiyaçlar başta olmak üzere piyasadaki her şeye zam gelmesi vatandaşı hayatından bezdirdi. Özellikle asgarî ücretle çalışanlar ve emekliler başta olmak üzere vatandaşın çoğunluğu geçim konusunda büyük sıkıntı içinde. Ortada bir süredir artık iktidar tarafından da dillendirilmeye başlanan büyük bir ekonomik kriz var. Döviz ve altının rekor düzeyde artması hayatın bütün alanlarını etkilerken, bir taraftan da devletin iç ve dış borcu her geçen gün artıyor. Sonuç olarak bu durum vatandaşa her alanda zam olarak yansıyor. 

Ekonomide durum böyle iken, iktidar partisi AKP’nin Genel Başkan Yardımcısı Erkan Kandemir’in son açıklaması da aslında birçok şeyin gün yüzüne çıkmasına sebep oldu. Milletin sıkıntılarının farkında olduklarını belirtirken Kandemir şu ilginç cümleyi kurdu: “Vatandaşlarımız arasında dolaşan tebdil-i kıyafet ekiplerimiz üzerinden ciddî bir çalışma yürütüyor, raporluyor ve Genel Başkanımıza arz ediyoruz…” 

Kriz bütün ülkeyi kasıp kavururken, hâlâ neyin analizi yapılıyor? Krizi görmek için sokağa çıkıp milletle 10-15 dakika konuşmak yeterli.  

İnsanın aklına şu soru da geliyor: İktidar partisinin vekilleri ve yöneticileri milletin arasına katılmaktan çekiniyor mu? Eğer çekinmiyorsa milletin dertlerini anlamak için halkın arasında tebdil-i kıyafetle dolaşmanın mantığı ne? Yoksa, iktidar partisinin milletvekili olunca vatandaş dertlerini anlatmaya korkuyor mu? Sadece yandaş medya dışındaki medya organlarına bakıldığında dahi milletin ne kadar büyük bir sıkıntıda olduğu görülüyor. Öyle ise neden bu gizlilik?  

Ayrıca AKP’li yönetici ve milletvekillerinin milletin arasında nasıl bir tebdil-i kıyafetle gezdikleri de merak konusu… 

Yani halkın dertlerini ve geçim sıkıntısını görmek için tebdil-i kıyafete gerek yok. Kulağınızı, gözünüzü açmanız yeterli. Çıkın milletin karşısına konuşun, dinleyin ve çözüm üretin. İktidardasınız çözün… Tabiî dertleri dinledikten sonra vatandaşı azarlayıp aşağılamamak şartıyla. 

*** 

BENİ KODESE Mİ TIKACAKSINIZ? 

Bir dönem AKP’nin kudretli ismi, Meclis Başkanlığı, başbakan yardımcılığı, bakanlık yapan, partide en üst düzeyde görevler alan, partinin 4 kurucusundan birisi olan (şimdi üçü yok) Cumhurbaşkanlığı Yüksek İstişare Kurulu eski üyesi Bülent Arınç, ara ara yaptığı çıkışlarla gündem oluyor. 

Arınç, Konya’nın yerel televizyonu Kanal 42’deki “Yaşayan Hafıza” programına katılmış. Programın başında konuşan sunucu Cihad Doğan’ın “Çok önemli isimleri konuşacağız. Recai Kutan’ı konuşacağız, rahmetlik Oğuzhan Beyi konuşacağız, Sizin Tayyip Bey ile olan çalışmalarınızı, diyaloglarınızı konuşacağız ve şimdiki Türkiye’yi de konuşacağız” ifadelerini kullanınca iyi de bir hatip olan Arınç, “Bence bu büyüklerimizi konuşalım, bu program böyle gitsin, günümüze gelme” diye araya girmiş ve şu hikâyeyi anlatmış: 

“Adam Rize’de bir suç işlemiş de İstanbul’a getiriyorlar. Rize misalini vermeyeyim de yanlış anlayanlar çıkabilir. Samsun diyelim isterseniz buna. Rize ve Trabzon’un dışında bir il olsun ki birileri huylanmasın. Anlat bakalım şu olayı diyor, karşısındaki adam. Çıktık diyor, bir fırtına, bir fırtına, bir fırtına… Sonra… E işte bir fırtına… Gel bakalım İstanbul’a doğru falan… O fırtınayı da atlattık, başka bir limana geldik, bir fırtına daha başladı, şu oldu, bu oldu. Artık İstanbul’a gelemeyince iki saat boyunca, yahu sadede gel… Geleyim de beni kodese mi tıkacaksınız demiş adam…” 

Her hikâyenin bir ana fikri vardır. Bu hikâyenin ana fikri de belli… 

Bir de Sayın Arınç’ın CHP’nin oylarını arttırdığını söylemesi, ekonomik kriz ile ilgili görüşlerini açıklaması ve konuşmasının bir yerinde; “Bir kısım örnekler insanları dinden soğutuyor, milliyetçilikten soğutuyor” demesinin de pek çok anlamı ve ana fikri var… 

Bu sözler iktidar kanadından nasıl bir tepki görür bilemiyoruz, ama Arınç bu sözleri ile çok şey ifade etmiş… Tabiî İstanbul’a gelmeden… 

*** 

İŞSİZLİĞE ÇARE BULUNDU MU? 

Türkiye’nin en önemli sorunlarından birisi işsizlik… Resmî kurumların işsizlik oranlarını bazen sabit tutarken bazen de düşürmesine artık kimse inanmıyor. 

Geçtiğimiz hafta partisinin grup toplantısında konuşan MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli, “Teröre yardım ve yataklık yapan bölücü kebapçıların işsizlikte payı vardır” sözleriyle siyaset gündeminde en üst sıralara oturmuştu. Bu konuşmanın ertesi günü İYİ Parti’nin grup toplantısında bir kebapçı konuşup kendilerinin bölücü olmadıklarını teröre yardım ve yataklık yapmadıklarını söylemişti. 

Bahçeli’nin prompterden yaptığı konuşmasında önce kelimenin yanlış okunmuş olabileceği ihtimali ortaya atılmış, fakat ardından bu cümlenin konuşma metninde de aynı şekilde yazıldığı görülmüştü. Ardından da “İşte şimdi oldu. Aranan fail nihayet bulundu. Meğer her şey bu bölücü kebapçıların başının altından çıkıyormuş” şeklinde yorumlar yapılmıştı. O tarihten bu yana “bölücü kebapçılar”ın kim olduğu sorusu akıllarda kaldı. Bu hafta bekledik, ama Sayın Bahçeli kimi ve neyi kast ettiğini açıklamadı. 

Sahi bu işsizlikte payı olan bölücü kebapçılar kim, ortaya çıksa da insanlar iş bulabilse…