Rabbim terbiye eder toprağı elbet inan.
Topraktan halk edildi eşref-i mahlûk insan.
Terbiye devam eder oruç ile her zaman.
Evc-i âlaya uçar itaatle ins ü can.
Hep nefs-i insaniye unutuyor kendini.
Aczini ve fakrını görüp bilmez haddini.
Aç kalınca bırakır firavunluk hissini.
Abdullah olduğuna ikna eder nefsini.
Hür olmak ister nefis verir kendine zarar.
Haram helal demeden yemeye verir karar.
Ramazan savmı ile serkeşliği hep atar.
Nimet-i ilahiye şükrederek eder kâr.
Oruç imanda yapar hakiki bir teceddüd.
Hacat-ı süfliyeden nefis eder tecerrüd.
Ekl ve şürbün terkiyle kırılıyor temerrüd.
Kulluğu takınmakta etmez elbet tereddüd.
Şeytanlar bağlanınca yalnız kalıyor nefis.
Hadd-i vasata gelir insandaki her bir his.
Manevi taharettir oruçlu olmaz necis.
Cehennemden kurtulur oruçlu olmaz hapis.
MEHMET KOVANCI
[email protected]