Ramazan ayının yaz mevsimine tekabul etmesiyle tâbiri caizse biraz yandık. Zaten Ramazan’ın kelime anlamı da yanmak değil mi? Yandık derken şikâyet ettiğimiz anlaşılmasın. Çünkü maddî hava bedenimizi yakarken, manevî havanın güzelliği de ruhumuzdaki kir ve günahları yakarak eritmiştir ümidindeyiz.
Sahur vaktinde tutacağımız oruca hazırlanırken iftar saatlerinde yaşanan telâş ve sevinç, ardından teravih namazıyla doruğa çıkan manevî hisler, okunan hatm-i şerifler, kılınan kaza namazları, tesbihat ve zikirler, Risale-i Nur dersleri... derken Ramazan ayına üzülerek veda ettik. Ancak Rabbimizin ihsan ettiği bayram sevinciyle teselli bulduk. Elhamdülillah.
Ramazan ayında hissetmeye çalıştığımz maddî-manevî güzellikleri bu defa bayramda ailemiz, akraba ve yakın dostlarımızla paylaşmaya çalıştık. Bayram namazı sonrası kapıda eş ve çocukları beklemek, güzel bir kahvaltı sonrasında kabir ziyaretinde bulunmak ve dahası büyükleri ziyaret edip duâlarını almak en az Ramazan ayının verdiği feyiz ve bereket kadar ulvî hislere medar oldu.
Sıla-i rahimin en güzel şekilde yapılmaya çalışıldığı bayramda özellikle yakın akraba meclislerinde yapılan Risale-i Nur dersleri ise sıcağa inat serinletti bütün benliğimizi.
Özellikle müzakereli olarak yapmaya çalıştığımız 12. Mektub farklı kapılar açtı herbirimizin ufkunda.
Ramazan ayını yaşamak, bayrama erişmek, dargınlıklar olmadan dost ve akrabalarla birlikte olmak, en güzeli Kur'ân tefsiri olan Risale-i Nurları birlikte anlamaya çalışmak... Ne büyük saadet değil mi?
Öyleyse şükür zamanı...
Bizlere ihsan ettiği bütün nimetlerden dolayı Cenâb-ı Hakk’a sonsuz hamdü senâlar olsun.
Geçmiş Ramazan Bayramınız mübarek olsun.