Yağmur yağıyordu.
Cama çarpan sesleri duyan Ayşe, uyandığı gibi camın önüne koştu. Sanki birisi gelmişti de odasına girmek için izin istiyordu. Camı açtı ve yağmur damlalarını içeriye dâvet etti. Yavaş yavaş ıslanan ayakları ve hissettiği serinlik hissi yüzünde gülümseme oluşturuyordu.
O sırada annesi odaya girdi. Ayşe’nin camın önünde ıslanan ayaklarını görünce biraz endişelenerek yanına gitti a kızının yüzündeki gülümseme bütün endişesini göndermişti.
“Odama girmek için izin istiyorlardı anne. Ben de izin verdim” dediğinde annesi de gülümsemeye başladı.
“ Yağmur, dünyanın temizlik görevlileri Ayşe. Evimiz nasıl tozlanıyor ve ben de temizliyorum, Allah, tozlanan ve kirlenen yeryüzünü temizlemek için yağmur damlalarını gönderiyor. Dışarıya bak ve şimdi oluşan kokuyu hisset.”
Ayşe, başını dışarıya uzattı ve evet, çok güzel kokuyordu. Islanan toprağın kokusu her yerden duyulabilirdi. Allah, ne güzel bir düzenle dünyayı temizliyordu.