‘’Kalp sırrına erenler neler yapar bilir misin? Kızmazlar... Küsmezler... Kırmazlar... Kırılmazlar... Her şeyden bir güzellik bulurlar... Hiçbir şeyi insanoğlundan bilmezler, Rabbinden bilirler... Her şeyi ondan umup ondan beklerler... Ve susarlar... Susarak konuşurlar...’’ sSözünden ilham alarak gönül dilini konuşturan Eğitimci Mustafa Toptop’un tevekkül ve teslimiyeti ima, izah, ifade eden “Sus Kalbim” isimli güzel şiiri:          

“Sus kalbim sus 

Sen sus öz konuşsun 

Yangın değil 

Yüreğindeki köz konuşsun 

Söylenecek çok söz varken 

Elbise bedene darken 

Sen sus 

Sözün sahibi konuşsun 

O’ndan gelir O’na gider 

Hayır ve şer 

Bir de kader 

O halde ey kalbim sen sus 

Var ve Bir içinde hiçliğini bil 

Yok olmaya bak ve sus 

Sen sus sus 

Hem bak bugün cuma 

Haydi durma koş koş 

Sükutun derinliğinde coş 

‘Hikmet’e ram ol saye sarıl’

Sus da konuş 

Sessizliğin sesi ne hoş 

Sus kalbim sus 

Sus da konuş. 

Sevgili Peygamberimiz (asm): “Allah’a ve ahiret gününe inanan kimse ya hayır konuşsun ya da sussun.” buyurmuşlar. Sükunetle, sessizlik içinde kâinattaki Kadir-i Zülcelal’in tevhid delillerini, hak söyleyen ayetlerin sırlarını, yıldızların şirin hutbelerindeki derin manaları, berrak hakikatleri tefekkür enginliğiyle dinleyerek ruhumuza vereceği huzur ve huşuyu her zaman iman iksiriyle hissedebilmeliyiz.

“Benim Rabb-i Rahîmim, dünyayı bana bir hâne yaptı; ay ve güneşi o hâneme bir lâmba ve baharı bir deste gül ve yazı bir sofra-i nimet ve hayvanı bana hizmetkâr yaptı ve nebâtâtı, o hânemin zînetli levâzımâtı yapmıştır.” (Sözler, 23. Söz.) demeliyiz.