Gerçi 2017 yılı seyahat (gezi) yazılarını bir yazımıza mevzu etmiştik, fakat bir sonraki seneyi (2018) “atlamışız!”
Hayıflanmıyoruz; zira 2019’la birlikte değerlendirdiğimizde dikkat çekici bir gerçek ortaya çıkıyor ki onu da birazdan anla(t)mış olacağız inşallah.
Evet, gerek yurt içinde ve gerekse yurt dışında seyahat imkânı bulan kalem ehlimiz sağ olsunlar gezi notlarını biz “Yeni Asya” okuyucularından esirgemiyorlar. Ve biz de gitmediğimiz, dolayısıyla göremediğimiz yerler hakkında onlar sayesinde az biraz ma’lûmat sahibi oluyoruz.
(Şahsen biz ise başlığa aldığımız Ahmet Kutsi Tecer’in mısralarında olduğu gibi ilgili beldeleri merak etmekle birlikte kendimizi “görmüş gibi” hissetmekle yetiniyoruz!)
Tabiî ki de bakış (nazar) “Risale-i Nur gözlüğüyle” olunca anlatılanlar bir başka anlam kazanıyor. Doğrusu “Nur Talebesi” vasfını haiz ehl-i kalem maşallah coğrafyaya, hadisata ve eşyaya mânâ-i harfî cihetiyle de baktıklarından biz okuyucuların istifadesi bir kat daha artmakta...
İŞTE O GEZİLER...
2018’de: Aytekin Coşkun’dan “Avust- ralya notları” ve “İsveç notları;” *Fatmanur Öztürk’ten “Trabzon notları;” Mehmet Özkan’dan “İspanya notları;” Mustafa Sait Önal’dan “Airbus turu,” “Fas notları” ve “Normandiya notları;” M. Said Zeki’den “Muş’tan Nurs’a,” “Nurs köyü için ne bekliyoruz?;” Nuri Çakır’dan “Okuma programında bir Hıristiyan;” Rifat Okyay’dan “Bir hazan mevsiminde dört mekân, dört su” ve “Van ziyareti ve bölge toplantısının ardından;” Sebahattin Yaşar’dan “Anadolu’da sonbahar manzaraları,” “Avusturya notları” ve “Van izlenimleri;” Şemsettin Çakır’dan “Tiflis notları;” Yunus Nâdi Lim’den “Güney Almanya notları...”
2019’da: Faruk Çakır’dan “Saraybosna ve Mostar notları;” Feridun Yüce’den “Bursa turu;” Kübra Ünüvar’dan “Şanlıurfa notları;” Mehmet Coşkun’dan “Melbourne notları;” Mehmet Özkan’dan “Doğu Ekspresi ve Karadeniz” ve “İtalya notları;” Sebahattin Yaşar’dan “Paris notları...”
Elbette adı geçen bütün “gezi” notlarının tamamı kıymetli olmakla birlikte bilhassa Mehmet Özkan’ınkiler—biraz da 29 Temmuz 2020’deki ânî vefatının getirdiği hüzünle—daha bir öne çıkıyor. Çünkü onun seyahatlerindeki “hizmet-i îmaniye” tarzı hatıra gelmekte. Öyle ki merhum gerek İspanya gerekse de İtalya notlarında gayrimüslimlere nasıl yabancı dilde Risaleler dağıttığını sanki “şevke medar olması” niyetiyle anlatmış...
Bilvesile biz de Mehmet Özkan’a Cenab-ı Hak’tan rahmet diliyoruz!
VE KESKİN DÜŞÜŞ!
Maalesef gezi yazılarının peyderpey azaldığı, 2019’da yarı yarıya düştüğü görülüyor. (2020’deyse—ki bilgileri elimizin altında—şimdiden “dibe vurdu”ğu anlaşılmakta!)
Bunun bizce iki temel sebebi var.
Sebeplerin ilki—ta’birimizi ma’zur görünüz lütfen—âdeta 2018 ortasından itibaren “Cehennem”e dönen memleketin hâl-i pürmelâli. Bir yazımızda da değindiğimiz üzere ne bereket ne de—dolayısıyla—huzur kalmış... Umumî vaziyet itibarıyla çok şeye güveni sarsılan insanlarımız artık daha az seyahat etmekteler.
Sebeplerin ikincisiyse gazetemizin sayfa sayısının 2019’un ortasında 16’dan 12’ye düşmüş olması. Mümkündür ki bazı seyahat yazılarına—sayfa azlığından dolayı—yer kalmamıştır...
Hâsıl-ı kelâm, çoğumuzun gitmediği—belki de gidemeyeceği—yakın veya uzak beldelerden, ülkelerden bize tatlı intibalar eşliğinde ilginç bilgiler getiren pek kıymetli yazarlarımızı bu gayretlerinden ötürü tebrik ediyoruz vesselâm!