Peygamber Efendimiz (asm) Ramazan gecelerinde nâfile namaz kılmaya teşvik buyurmuş, kendisi de bazen halkın içine çıkarak bu namazda bizzat öncülük ve imamlık etmiştir. Kendisinin cemaatle berâber sekiz rek’ât kıldığı, sonra da ashabı evlerde nafile namaz kılmaya yönlendirdiği rivâyetleri kuvvetlidir. Öyle ki Ashab-ı Kiram daha sonra evlerine çekiliyorlar ve namaz kılmaya devam ediyorlardı. Evlerinden sokaklara arı vızıltısı gibi sesler taşıyordu. Allah Resûlü (asm) bu namazın tamamını-–şimdi bizim kıldığımız gibi düzenli olarak—her gece cemaatle kıldırmamasını ise, “Üzerinize farz olur da, güç yetiremezsiniz diye korkarım”1 sözleriyle açıklamıştır. 
Hazret-i Ömer (ra) döneminde teravih namazları yirmi rek’ât olarak câmilerde düzenli bir şekilde kılınmaya başlanmış ve bu konuda icma meydana gelmiştir. İmam-ı Azam’a (ra) göre, Hazret-i Ömer’in (ra) bu uygulaması teravih namazını yirmi rekât olarak sünnet-i müekkede saymamız için yeterlidir. 

Teravih namazını hızlı kılmak doğru mudur?

Teravih namazını, tadil-i erkânı bozacak ölçüde hızlı kıldırmak câiz değildir. Fakat yavaş kıldırarak halkı yormak ve sıkmak da uygun değildir. İkisinin ortası bir yol izlenerek; tadil-i erkâna riâyet etmek şartıyla, diğer namazlara nisbeten hızlıca kıldırılması, İslâm’ın re’fetine ve şefkatine daha uygundur.

Dipnotlar:
1- Müslim, Salât, 178; Buhârî, Salât, 411.