Hayatımızda önemli bir yer işgal eden konulardani biri misafirliklerdir. Bazen biz sevdiklerimize misafir oluruz, bazen de sevdiklerimiz bize misafir olurlar.
Eski zamanlarımızda bu hallerimiz daha yoğun şekilde yaşanırdı. Son iki yıl içinde bu misafirlikler çok akamete uğradı. Gerek ekonomik şartlar gerekse bazı başka hallerimiz sebebiyle misafirlikler akamete uğramaya başladı…
Eski yıllarda “çat kapı” gittiğimiz sevdiklerimize ve akrabalarımıza artık telefonla aramadan gitmek nerede ise imkânsız hale geldi. Geçmişte, iletişim araçları neredeyse yok denecek az olduğu için bu misafirlikler gerçekleşirdi. Şimdi, sevdiklerimizden ve akrabalarımızda gelen misafirlik talebi azalıyor ya da buna karşı mazeretler sunuluyor.
Bunun birçok sebebi vardır elbette. Halbuki misafir olarak gelenler, sizi sevdiklerinden veya takdir ettiklerinden dolayı gelmek isterler. Misafirlikler yatılı bir şekilde yapılacaksa, bu ev sahibine ağır gelebilir.
Bun noktada dikkatli olmak gerekir. Misafiri kabul etmek güzel bir vecibedir. Zira; “Misafir on rızık ile gelir; birini kendine, diğer dokuzunu size bırakır gider.” mealindeki hadiste ifade edilen önemli hakikati nazara almak gerekir.
Ev sahibi ev sahipliğini güzelce yapmalı; misafir de misafirliğinin şartlarına uymalıdır.
Ders mahallerindeki misafirliklerimiz böyle değildir… Hangi hal ve şartlarda olursa olsun, bu mekanlardaki her misafir baş-göz üstüne kabul edilir. Bütün insanların ve canlıların da bir misafirlikleri dünyada yaşanmaktadır…
Rabbimiz bütün canlıların barınacakları yerleri ve rızıklarını rahmet hazinesinden kullarına büyük bir ikram ile arz etmektedir. Bizler aslında hep Rabbimizin misafirleriyiz. Ama iyi birer misafir olmak istiyorsak, misafirliğimizin şartlarını unutmamak ve yerine getirmek şarttır.