Risale-i Nurlar’ı tanıyan, bilen, anlamak ve yaşamak için okuyan ve ben bir “Nur Talebesiyim” diyebilmek bahtiyarlığına erişenler gerçek anlamda Kur’ân’ın, imanın ve İslâmiyetin hizmetkârlarıdırlar, hademeleridirler.
Ve bu Nur Talebesi kendi nefsine ve kendi adına yapabildiği, istihdam olunduğunu bildiği ve gücünün yetebildiği kadarıyla, hizmetlerde bir gayret ve çaba, çalışma içerisinde fiilen olduktan sonra her zaman ve her halükârda Allah’a güvenerek, her türlü inayetin O’ndan geldiğine inanarak; ancak O’nun muvaffak ve muzaffer edebileceğine iman ederek mütevekkildirler… Allah bizim için ne güzel bir vekildir derler.
Her işlerinde Allah’ın kendilerine izzet-i ikramla verdiği nimetleri, ihsanları hatırlayarak iman, Kur’ân ve İslâmiyet hizmetinde de daima mütevazidirler. Kendilerini ve yaptıkları işleri beğenmezler… Allah ne kadar kudretli ve kuvvetli diyerek kendilerine verilen tevazu nimetine de şükür ve hamd ederler.
Her ne menfaat ve faide olursa olsun; dünya adına, ahiret adına her halükârda hakkı hukuku gözetirler. Risale-i Nurlar’ın verdiği edep ve cehdle daima Kur’ân’ın hükmettiği, bildirdiği, istediği; hakperestliği yapmaya, yerine getirmeye ve üstün tutmaya çalışarak, kendileri de buna uyarlar.
En az dünyaya çalıştıkları, dünya işlerine gayret gösterdikleri kadar; hamiyetlerini, gayretlerini, çalışma azim ve şevklerini ahiret için de, ahiret işleri adına hamiyetperverlik olarak sarfetmeye, harcamaya büyük bir ümit, aşk ve şevkle sarılıp sahiplenirler.
Dünya adına her işin hesabının ince ince yapıldığı bu ahirzaman da; ahiret işlerinin de en ince ayrıntılarına kadar hesabını, kitabına mes’ul olmamak, mesuliyet altında görmemek için yapma, tatbik etme ve uygulama noktalarından dünyada da rahat etmeleri bakımından mesuliyetlerine müdriktirler. Bunu desinler diye değil de gerçekten Allah’tan korkarak yerine getirmeye çalışırlar.
Okudukları; bu asrın fehmine ve anlayışına göre te’lif edilen muhteşem Kur’ân tefsirleri Risale-i Nurlar’ın kendilerine kazandırdığı faidelerin başında faziletli, hilm ve ahlâk sahibi olmaları gelir. Bu mevzuda ne kadar fazla imanî, Kur’ânî, İslâmî malûmatı elde edebilirlerse o kadar çok faziletlerinin artacağı tecrübe ve şuuruna maliktirler ve sahiptirler.
Gördükleri Nur hizmetinde, yaptıkları, yerine getirmeye çalıştıkları Kur’ânî emirlerin ifasında gösteriş, tabasbus, kendini beğenmişlik ve riyakârlık asla olmaz, olamaz ve olmamıştır da inşallah.