Toplumun yaşayan insanlara göre bir hiyerarşisi vardır.
İnsanları yaptıkları işlere göre vasıflandırırlar ve gruplandırarak isimlendirirler.
Bu ayrıştırmada maalesef ilim ehli, çalışkanlar ve iyiler en son sırada yer alır. Çünkü yüzde yetmiş seksenin görüşleri ve düşünceleri, halleri, hareketleri, fiil ve davranışları bu ayrıştırma ve gruplandırmalarda önemli rol oynar.
Her işi kafasına göre ve her şeye rağmen yapan cahiller bir grubu temsil eder. Her işi sadece ve sadece menfaatleri için yapan bilmiş bir grup da ikinci sırayı alır.
Her işi göz boyamak, yapıyormuş gibi yapanlar da bir grup… Her işi bilmediği halde; evet budur, olacak diye yanlış yapanlar da bir grup.
Her işi sadece görerek öğrenenler ve mükemmel yapıyorum diyenler de bir grup.
Her işi aman bilmiyor demesinler, diye göstermelik ve âlâyiş-nümayişle yapanlar da bir grup…
Her işi konusu ne olursa olsun biraz bildiği halde; mangalda kül bırakmayarak, reklâmla en önde yapmaya çalışanlara da bir grup…
Ve her işi korkuyla, aman yanlış yapmayalım diyenler de bir grup…
Her işi yaptım, ama eksik olabilir, tam olmayabilir diyerek yapanlar da bir grup…
Her işin bir ilmi vardır, bir yolu yordamı vardır, tecrübeye güvenmek lâzımdır; diyerek yapanlar bir grup…
Allah var!... Her ne işi yaparsam yapayım O’nun rızası ve emirleri doğrultusunda, bildirdiği gibi bilerek yapayım diyen ve gayretinden olan bir son grup da var!..