Selâm olsun; felâket ve helâket asrı olan ahirzamanda, ehl-i imanın imanlarının kurtulması için kudsî dâvâda çabalayan hamiyetli dâvâ adamlarına… Selâm olsun; birbirini sırf Allah rızası için seven samimî kardeşlere… Ve selâm olsun; kendini bilen (haddini ve hesabını bilen), Rabbinin (cc) emirlerine itaat edip yasaklarından kaçınan, Peygamberinin (asm) Sünnet-i Seniyyesini kendisine yol kabul eden bahtiyar kullara… 

Evet bu selâmlarla yazıya başlamak istedim, çünkü dostun bizde hayat bulmuş mertebeleri farklıdır. Muhtelif güzellikleri ve manaları taşır. Bu selâmları o değerli ve güzel insanlara söylemek istedim. Evet insan hayatında, dostun çok önemli bir yeri vardır. Dost; kişinin şahsiyet haritasının oluşmasında oldukça büyük bir rol üstlenir. Dost; kişinin hem dünyada, hem de ahirette yoldaşı manasına gelir. Peygamber Efendimiz’in (asm) en iyi dostuna baktığımızda karşımıza Hz. Ebu Bekir-ı Sıddık (ra) çıkmaktadır. Sıdk, dürüstlük, cömertlik, sadâkat, samimiyet, fedakârlık, tevazu, takva gibi her bir güzel vasıf, onun şahsında kendine yer bulmuştu. Bundandır ki Kâinatın Efendisi olan Nebi-i Zişân’a (asm) dost olmuş, onunla hayatına hayat vermiştir. O Resulullah’ı (asm) çok sevmiş; Resulullah da (asm) onu çok sevmiştir. Hz. Ebu Bekir-ı Sıddık (ra) Peygamber Efendimiz’in (asm) en yakın dostu idi. Ondan hiç ayrı kalmaz, her gittiği yere onunla birlikte giderdi. Mekke’den Medine’ye olan hicretinde, mağarada ve birçok yerde hep Resulullah (asm) ile birlikteydi. Onun bütün hizmetini görür ve ona olan sevgi ve samimiyetini tam yaşardı. Maşallah, Barekallah bu güzide dostluğa…

İşte bu güzide dostluğu gösteren hadis-i şerif: “Allah, İbrahim aleyhisselâmı halil [dost] edindiği gibi, beni de halil edindi. Ümmetimden birini kendime halil edinseydim, Ebu Bekr’i edinirdim.” 1

Selâm olsun Resulullah’a (asm)… Selâm olsun Ebu Bekir-i Sıddık’a (ra)…

Dostun kavramsal olarak incelemesine girersek; dostun iyisi kötüsü diye bir kavram pek doğru olmaz. Çünkü dostun lügat manasına baktığımızda, kendisine güven duyulan, iyi geçin(il)en kimse anlamına gelir. “Arkadaşını söyle sana kim olduğunu söyleyeyim” meşhur söyleminde de görüldüğü dost değil arkadaş ibaresi geçiyor. Kişinin birçok arkadaşı olabilir, ancak dostum diyebileceği kişi sayısı çok azdır. Dolayısıyla kişinin dostu onun aynı zamanda âhiret yoldaşıdır. 

Kişinin dostum dediği şahıs eğer şerre odaklı biriyse aslında o onun dostu değil bilâkis düşmanıdır. Bu ayrımı yapmak çok önemlidir.

Veliyyün Hamim; candan, sıcak bir dost anlamına gelir. “İyilikle kötülük bir olmaz. Kötülüğü en güzel bir şekilde sav. Bir de bakarsın ki, seninle arasında düşmanlık bulunan kimse sanki sıcak bir dost oluvermiştir” 2 âyette, iyilikle kötülük arasındaki farklılıkların oluşundan ve ölçülü davranmadan sonra gerçekleşecek olan neticenin çift taraflı bir selâmet olduğundan bahsetmektedir.

Her şeyin fenâ bulduğu bu girdaplı ve çetin dünya imtihanında, kişinin kendisinden Allah’ın razı olduğu, aziz ve değerli dostlarının olması; mutluluğunu, sevincini, üzüntü ve sıkıntısını kendisiyle paylaştığı bir dostunun olması, bu hayatta sahip olunan en büyük servetlerden biridir. Çünkü kişinin dostu; onu sever, ona yardım eder. Dost; kişinin hayır- hâhıdır, kendisi için istediğini dostu için de ister.

Cenab-ı Hâk bizlere Veliyyün Hamim diye tabir edilen dostları ihsan eylesin inşaallah. İmân ve Kur’ân dâvâsında nice hayırlı dostlar, Veliyyün Hamimler edinmeniz duâsıyla. 

Selâmetle kalın.

Dipnotlar:

1- Müslim, Tirmizi / Hadis-i Şerif.

2- Fussilet Sûresi / 34. Âyet-i Kerime.