Peygamberimiz (asm) Veda Haccı sırasında (-ki kaynaklara göre ilk, tek ve son haccıdır) kafilede bulunan develeri idare eden hizmetkârı Enceşe’nin güzel sesiyle okuduğu beyitlerin develeri coşturması üzerine develer, kadınların takat getiremeyeceği bir şekilde hızlanınca Hz. Peygamber (asm) onu bu sözlerle ikaz etmişti. Onun (asm) nazarında kadınlar kristaller gibi özen gösterilmesi, incitilmemesi gereken varlıklardır.

Billur adıyla da bildiğimiz kristaller (özellikle de meraklısı hanımların) kesim özelliklerine göre beyaz ışığı güneşin yedi rengine ayrıştıran görüntü ve renk açısından muhteşem yansımalar sunan zengin bir mahiyete sahip özel yapıdaki şeffaf camlardır. Her cam gibi darmadağın olmaya müsait bir mahiyetleri vardır. Peygamberimizin (asm) hanımları kristallere benzetmesi şüphesiz çok latif ve zariftir. 

“Allah her işte nezaketi sever” diyen bir Peygambere de (asm) yakışan budur değil mi? 

KIZLAR BABASI

Kadınların bir meta gibi muamele gördüğü, kız çocuklarının diri diri toprağa gömüldüğü bir toplumda “Ben kızlar babasıyım” diyerek kadınlara haklarını veren, kız çocukları “bereket vesilesi” olarak gören Peygamberimiz (asm) hayatı boyunca her zaman kadınlara nazik davranmıştır. Hasta olanlarını ziyaret etmiş, hal ve hatırlarını sorarak dertlerini dinlemiştir. Kadınların eşleriyle haber gönderip onu yemeğe dâvet ettiğinde icabet ettiği, evlerinde namaz kılıp karı-kocaya duâ ederek dinî tavsiyelerde bulunduğu kaynaklarda anlatılmaktadır. Onun bu şefkat ve merhametli yaklaşımına karşılık hanımlar da Peygamberimiz (asm) hastalandığında onu ziyaret etmişler ve vefatı sırasında mersiyeler okumuşlardır. Kaynaklara göre Hz. Atike, Hz. Safiyye, Hz. Fatıma, Hind bin Haris, Hind binti Üsase, Atike binti Zeyd, Ümmü Eymen ve daha yüzlercesi Efendimizin (asm) vefatı üzerine mersiyeler söylediler. (Vefaul Vefa, Semhudi, Kastalani, Diyarı Bekri, İbn Sa’d, İbn Seyyidün-Nas, İbn Hişam)

HÜMEYRA KADIN

Peygamberimizin (asm) “Dininizin yarısını bu Hümeyra kadından öğrenin” diyerek ilmini tasdik ettiği Hz. Ayşe (r.anha) bir rivayetinde şöyle der: “Resulullah ne bir hizmetçiye, ne de bir kadına vurmuştur” diyerek ahlâkı Kur’ân ahlâkı olan Hz. Peygamberin (asm) hassasiyetini vurgulamış ve ümmetin bu konuda nasıl davranması gerektiğini belirtmiştir. Hz. Ayşe’nin eğittiği Ümmü Gülsüm bt. Ebu Bekir (Hz. Ayşe’nin en küçük kızkardeşi ve Tabiinin önemli kadın âlimlerinden biri) “Hz. Peygamber kadınları dövmeyi yasaklamıştır” der. 

HÜLÂSA

Asr-ı Saadette kadınlara şiddet uygulamak Cahiliye âdetlerinden biri olarak görülmüş ve dikkatle çekinilmiştir. Abadile-i Seb’a’ dan (Âlim yedi Abdullahlar) biri olan Abdullah b. Ömer’in söylediği şu söz ibretlidir: “Hz. Peygamber devrinde hakkımızda âyet nazil olur korkusuyla hanımlarımıza karşı elimizi ve dilimizi uzatmaktan sakınırdık.”

Günümüzde yaygınlaşan kadına şiddet olayları ancak Asr-ı Saadetteki aile modelini örnek alınarak önlenebilir…

Ne dersiniz?