Şair Ali Akbaş’ın “Sirkeci’den tren gider, varım yoğum törem gider” diye başlayan “Göç” adlı şiirini İbrahim Sadri’den dinlemeyenlerin vicdanı çok şeyden mahrum kalmıştır.
1960’ta gidenler gittiler. İz açtılar.
O izlerden gidenler izinlerde dönerken getirdikleri en değerli hediye Avrupa Konseyi’nin görgüsü, göreneği ve müktesebatı idi.
O Avrupa Konseyi ki 1949’da Avrupa’nın on beş yirmi devletince kurulmuş ve aynı yıl Türkiye Cumhuriyeti de üye olmuş.
O Avrupa ki iki dünya savaşının akıttığı kan ve gözyaşından aldığı dersle Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesini ve üye devletlerde bu sözleşmeye uygunluk denetimi ve yargılaması yapan Avrupa İnsan Hakları Mahkemesini var etmiş.
O Birinci Avrupa ki insanı manen öldüren komünist Varşova Paktına karşı NATO’ya ruh üflemiş, Hür Dünyayı beslemiş, adalet, hürriyet ve meşvereti yeşertmiş.
İşte o Konsey şimdilerde Türkiye’yi üyelikten çıkarma ihtimalini konuşur hale getirildi. Ne büyük felaket Yarabbi.
“Getirildi” diyoruz zira sık gömlek değiştirmesiyle meşhur olmuş “içeriden” birileri bize bu oyunu etti.
Onlar sadece bu nesle değil Sirkeci’den giden trendekilere de ihanet etti.
Bu ihaneti ne hatırına, kimin oyununa gelerek yaptıklarını tarih yazacak. Ömrü olan da okuyacak.
Dünkü Yeni Asya’da haberi okudunuz.
Avrupa Konseyi’nin yasama organı Parlamenter Meclisi (AKPM), 18-20 Mayıs günlerinde İstanbul ve Ankara’da temas ve incelemelerde bulunmak üzere İngiliz parlamenter John Howell ve Letonyalı parlamenter Boris Cilevis’i gönderiyormuş.
Bu iki raportörün, AKPM’nin Türkiye hakkında yürüttüğü denetim süreci ve bilhassa Osman Kavala davasına ilişkin görüşmeler yapması öngörülüyormuş.
Raportörler, Adalet Bakanlığı temsilcileri, adli merciler ve cezaevleri ile ilgili birimler, baro ve avukatlar, sivil toplum temsilcileri ile bir araya gelecekmiş.
Bize de gelmelerini dileriz. Onlara şunları anlatırız:
-Bu süreç “tek adamcılık”tan kaynaklanmıştır. Bu süreç geçicidir. En azından o tek adamın gidişiyle bitecektir. Kıyamet erken gelmezse bu da geçecektir. Sağduyu galip gelecektir.
- Türkiye’nin sağduyusu Birinci Avrupa’dan kopmaz, koparılamaz.
-İdeolojisiz devlet ve demokrasi insanlığın ortak kazancıdır. Paylaşıldıkça artar, genişler ve derinleşir.
-Avrupa Konseyi ve AB, Türk ve İslam dünyasının temsilcisi durumundaki Türkiye hakkındaki ümidini kaybetmemelidir.