Hatta bu duygu yüzünden “hayatını feda eder derecesinde onu sevk eder.” Ölüm tehlikesi yüzde yüz olan oyunlar, gösteriler ve aktiviteler bunun en tipik örnekleridir…  

Bunu bilen ifsat komiteleri, çatışmaları körükler. 

Çatışmaların harici psiko-sosyal sebepleri de şöyle sıralanır:  

“Herbir zamanın insî bir şeytanı vardır. Şimdi beşerde insan suretinde şeytanın vekili olan ruh-u gaddar, fitnekârane siyasetiyle cihanın her tarafına kundak sokan el-hannas, altı hutuvatıyla âlem-i İslâmı ifsad için insanlarda ve insan cemaatlerindeki habis menbaları ve tabiatlarındaki muzır madenleri, fiilî propaganda ile işlettiriyor, zayıf damarları buluyor. “Kiminin hırs-ı intikamını” işletir, vasıta eder. Kiminin hırs-ı câhını, işletir. (Makam, mevki, şan, şöhrete düşkün olanları…) Kiminin tamahını, işletir. 

Meselâ, Hz. İsa’nın (as) havarisi Yehuda İşkodra’yı 35 gümüş felse -o zamanın kuruşu, dirhemi- satan almışlar. Hz. İsa’nın yerini azgın adamlara bildirdi! 

Kiminin humkunu, ahmaklığını işletir. Kiminin dinsizliğini, kullanır, işletir. Hattâ en garibi, kiminin de taassubunu işletip siyasetine vasıta ediyor.” (Bediüzzaman Said Nursi, Eski Said Dönemi Eserleri, Hutuvat-ı Sitte, s. 449.) 

İşte taassubundan dolayı; İsev-i din-i hakikisinden ve İslâmiyetten mülhem hak, hürriyet, adalet ve refah medeniyeti projesi AB’ne karşı geliyor, itiraz ediyor. Ona karşı hem diretiyor, hem düşmanca davranıyor. Ama, Deccalizmin / Süfyanizmin, Kemalizmin kanunlarına, baştan ayağa yasaklarla dolu anayasasına; eğitim, ekonomik sistemine, taraf oluyor, alkışlıyor.  

Halbuki, hak, hürriyet, adalet, refah ve medenilik İslâmın değerleridir. Bizde revaç bulmadığı için oraya gitmiş. Ama, taassubundan dolayı İslâmî değerlere cephe alıyor.  

Bu vartalara düşmemek için feraset ve dirayetimizin gelişmesi gerekir. Bunun için de iman, Kur’ân hakikatlerini ve her meseleyi aklen, kalben, ilmen izah ve ispat eden Risale-i Nur’u “anlayarak ve kabul ederek” okumak gerekir.