İşte Yeni Asya, Bediüzzaman’ın bu çerçevedeki tesbitine göre kurulmuş: “Risale-i Nur, bu mübarek vatanın mânevî bir halâskârı olmak cihetiyle; şimdi iki dehşetli mânevî belâyı defetmek için matbuat âlemi ile tezahüre başlamak, ders vermek zamanı geldi veya gelecek gibidir zannederim.

- O dehşetli belâdan birisi: Hıristiyan dinini mağlûp eden ve anarşiliği yetiştiren şimalde çıkan dehşetli “dinsizlik cereyanı” bu vatanı mâ- nevî istilâsına karşı Risale-i Nur bir sedd-i Zülkarneyn gibi bir sedd-i Kur’ânî vazifesini görebilir.  

- İkincisi: Âlem-i İslâm’ın bu mübarek vatanın ahalisine karşı pek şiddetli itiraz ve ittihamlarını izale etmek için matbuat lisanıyla konuşmak lâzım gelmiş diye kalbime ihtar edildi. (Bediüzzaman, Sikke-i Tasdik-i Gaybi, s. 189) 

Bir diğeri: "Bu zamanda Nurlarla hizmet-i imaniye, her tarafta ilânatla ve muhtaç olanların nazar-ı dikkatlerini celb etmekle olur." (Bediüzzaman, Lem’alar, Yirmi Altıncı Lem’a, Risale-i Nur Enstitüsü/internet, s. 265.)

Yeni Asya da bunu yapıyor. O halde özellikle Nur Talebeleri ona mesafeli duramaz. Ki, 

- Matbuat/basın-yayın/medya ile ilgili tecdidlerini, yeni açılımlarını, 

- Ortaya koyduğu Kur’ânî ve Ne- bevî “Basın Ahlâk İlkelerini”  

- Köşe yazarlığı yaptığı gazete ve mahiyetlerini,  

- Gazete çıkarma teşebbüsü ve esaslarını Risale-i Nur’u tarayıp okumalı, müzakere, mütalâa etmeli ve Yeni Asya’yı Risale-i Nur’un bu hakikatleriyle değerlendirmeliler. Ve destek vermeliler. 

Aksi halde, Risale-i Nur’un “medyadaki dili” Yeni Asya’yı “susturma ve çökertme projesini” uygulamak isteyen Deccalizm / Süfyanizmin kolları olan “Gizli ifsat komitelerinin” ekmeğine yağ sürülmüş olunmaz mı? 

Ve, Risale-i Nur’un “matbuat nizamnamesi” mesleğinden “Şimdi ayrılanlar, bize düşman olan dinsizlik kuvvetine bilmeyerek yardım etmek ihtimali var.” ikazına masadak olunmaz mı?