Zira “tek kişilik yönetim”de millet irâdesinin temsilcisi Meclis’in tasfiye edilip yargının bütünüyle felç edilmesiyle Türkiye’nin uçurumun kenarına geldiği vartada, çârenin “demokratik parlamenter sistem” ekseninde ortak demokratik değerlerle hukukun üstünlüğünün hâkim kılınması olduğu gerçeği gün geçtikçe millet nezdinde mâkes buluyor. 

Bunun içindir ki kamuoyu araştırmaları ve anketlerde “AKP-MHP bloku”nun toplam oylarının yüzde 40’ların altına düştüğü çıkmazda “iktidar cephesi” “millet ittifakı”nı dağıtmaya, “demokrasi ittifakı”na dönüşmesine mani olmaya, takoz koymaya uğraşıyor. 

“Millet ittifakı”nın yüzde 60’ları aşması karşısında HDP’yi muhalefetten koparıp “cumhur ittifakı”nın yanında yer almasını amaçlayan hesaplar yapılıyor. 

Bu hesapla, bu partinin “tek kişilik ucûbe rejim”e karşı “millet ittifakı”na katılmasıyla “demokrasi ittifakı”nın güçlenmesinin ya da en azından mahalli seçimlerdeki gibi “demokratik parlamenter sistem” ekseninde muhalefetin ortak adayını desteklemesinin önü kesilmeye çalışılıyor. 

SEÇMENİ DIŞLAYIP KÜSTÜRMEKLE…

Belli ki iktidardakiler tarafından Türkiye yeni bir badireye sürüklenmek isteniyor. Provokasyona açık süreçte, ötekileştirme ve düşmanlaştırmayla toplumda kin ve nefreti enjekte eden “korku ve şantaj siyaseti” pompalanıyor. 

Öncelikle HDP’nin “cumhur ittifakı”nı desteklemesiyle Erdoğan’ın yeniden seçilmesi; bu olmadığı takdirde bu partinin “millet ittifakı”nın dışında kalmasıyla seçmenlerinin küstürülüp muhalefetin zayıflatılması; “AKP-MHP cephesi”nin Meclis’te çoğunluğu elde etmesiyle “tek kişilik otoriter ucûbe sistem”in idamesi hedefleniyor. 

Mahalli seçimlerde özellikle metropollerde “millet ittifakı”na oy veren ve verme azmindeki milyonlar “cumhur ittifakı”na yamanma, en azından desteğini kesip “ne haliniz varsa görün” küskünlüğüyle “millet ittifakı”ndan uzaklaştırarak “desteğini kesme” tuzağına çekiliyor. 

Özetle, seçimi kazanmak uğruna geniş seçmen kesimlerini sandıktan soğutan, muhalefetle bir araya gelmesini engelleyen “siyasi mühendislik” senaryoları sahneleniyor. HDP’yi demokratik siyasetin dışına itmek, seçmeni sandıktan soğutmak, düşük katılımlı seçimle çok oy almak, muhalefetin bir araya gelmesini engellemek için tahriklerle şiddete, kin ve nefrete prim verdiriliyor. 

Ve sırf siyasi rant hesâbına, Bediüzzaman’ın “particilik taraftarlığıyla, gayet dehşetli bir kin ve adâveti damarlara dokundurup kin ve garaza ve mukabele-i bilmisile mecbur eden ve hayat-ı içtimâiyeyi tamamen zîr ü zeber (ült-üst) eden bir zehir”i zerk diye ifade ettiği kamplaştırma-kutuplaştırmayla vatandaşlar müthiş tefrika fitnesine atılıyor. Milletin bütünlüğü zehirleniyor. (Emirdağ Lâhikası, 393)

MUHALEFETİN ORTAK DEMOKRATİK VİZYONU

Bundandır ki demokrasinin inşası, yargının bağımsızlık ve tarafsızlığını kazanması, “yolsuzluk, rüşvet ve soygun düzeni”nin sorgulanması, ülkenin karanlık kaostan kurtulması için “güçlendirilmiş parlamenter sistem”le ortak demokratik değerler ekseninde güç birliğinin oluşturulması gerekiyor. 

Muhalefet ve “millet ittifakı” HDP’yi “cumhur ittifakı”nın kucağına itmemeli, bu parti üzerinden oynanan oyunla yeninden seçilme manipülasyonlarına fırsat vermemeli; “7 Haziran -1 Kasım arası”ndaki gibi ülkeyi yine kargaşaya sürüklemeyi hedefleyen karanlık siyasi senaryolara karşı uyanık olmalı. 

“Millet ittifakı” bileşenleri Türkiye’nin üçüncü partisiyle siyaseten bir araya gelmekten çekinmemeli; bu partinin özeleştiri yapmasına yardımcı olmalı.  Kararlı durmalı; “HDP ile olmaz” ya da “HDP dışarıda kalsın”, “HDP kendi adayını çıkarsın” türü kırıcı ve dışlayıcı çıkış ve tavırlardan sakınmalı. 

Muhalefet ve “millet ittifakı”, otoriterleşen “tek kişilik rejim”e karşı ortak demokratik tavır ve vizyonu göstermeli; siyasi iktidarın kutuplaştırıcı ve düşmanlaştırıcı provokatif politikalarına geçit vermemeli.

Aksi halde bedeli ve vebâli ağır olur...