Raporda ne dediğinden ziyade kimin dediğine bakılır ve iyi tavsiyeler bile dikkate alınmaz. Hele konu ‘insan hakları’ olunca yabancı tavsiyeleri duyulmak istenmez. “Batı’da şu kadar hak ihlâli var, o halde onlar bize tavsiyede bulunamaz” denir.

Belki bu bakış tarzı idarecilerin ve vatandaşların hoşuna gider, ama doğru mudur? Bu bakış açısı, meselâ “İlim Çin’de dahi olsa alınız” Nebevî tavsiyesine ters olmaz mı? Tabiî ki Avrupa’da da yüzlerce ‘insan hakkı ihlâli’ vardır. Fakat bu durum ülkemizdeki insan hakkı ihlâllerini görmeye niçin engel olsun? Ayrıca görüldüğü kadarıyla ‘yabancı’ raporlarda Avrupa ülkeleri de çoğu zaman eleştiriliyor, kınanıyor ve ikaz ediliyor. Mühim olan bu ikazlardan ders çıkarmak ve hataları tekrar etmemek değil mi?

Bu cümleden olarak Uluslararası insan hakları kuruluşu Freedom House; 2025 İnternette Özgürlük Raporu”nu yayınlamış. 72 ülkedeki internet hürriyetine ilişkin değerlendirmelerin yer aldığı raporda, bu yıl internetin 18 ülkede özgür, 32 ülkede kısmen özgür ve 22 ülkede özgür olmadığı belirtilmiş. Rapora göre Türkiye, 2024 yılındaki puanını koruyarak 31 puan ile “internetin özgür olmadığı ülkeler” kategorisinde yer almış. Raporda, 0 (sıfır) en az özgür anlamına gelirken, 100 en özgür anlamına geliyor.

Raporda, Mısır, Pakistan, Rusya, Türkiye ve Venezuela gibi internet hürriyetinde son 15 yılda yaşanan küresel gerilemeden en ağır biçimde etkilenen ülkelerde hükümetlerin, iktidarlarına yönelik zorluklar karşısında çevrimiçi ortamdaki denetimlerini arttırdığı belirtilmiş. Raporda, “Bu ülkelerdeki yetkililer, çevrimiçi içeriklere yönelik kısıtlamaları genişletti, elektronik iletişim üzerindeki gözetimi arttırdı ve özellikle protestolar ve seçimler sırasında çevrimiçi olarak eleştirilerini dile getirenlere daha ağır cezalar uyguladı. Bu durum, otoriter rejimlerde iktidarın güvenliği için dijital baskının ne kadar önemli hale geldiğini ortaya koyuyor” tespiti yer almış. (indyturk.com, 13 Kasım 2025)

Bazıları da ‘sanal âlem’deki çirkinlikleri bahane ederek internet dünyasındaki kısıtlamaları, hak ihlâllerini haklı görüyor. Elbette ki internet dünyasındaki çirkinlikler tepkiyi hak ediyor. Ancak ‘iyi’ ile ‘kötü’ birbirinden ayrılmadan toptan yasak uygulanması çoğu zaman ‘iyi’lerin de engellenmesine sebep oluyor. Çoğu önemli siyasî ve toplumsal gelişmede ilk fırsatta sosyal medyanın kısıtlanması, ‘bant daraltılması’ haberleşme hakkının ihlâli anlamına gelir.

Netice itibarıyla raporda anlatılanların doğru olup olmadığına bakılması en isabetli olandır...